George Bernard Shaw
George Bernard Shaw (26. juli 1856–2. november 1950) var ein anglo-irsk dramatikar. Han blei tildelt nobelprisen i litteratur i 1925. Han skreiv mellom anna skodespelet Pygmalion, som seinare blei skapt om til musikalen og filmen My Fair Lady.
| George Bernard Shaw | |
 | |
| Statsborgarskap | Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland, Storbritannia, Irland |
| Fødd | 26. juli 1856 Dublin |
| Død |
2. november 1950 (94 år) |
| Yrke | musikkritikar, politikar, skodespelforfattar, lingvist, manusforfattar, journalist, biograf, fotograf, skribent, essayist, prosaforfatter, Sosialist, litteraturkritikar, teaterkritiker, pasifist, Nobel Prize winner |
| Politisk parti | Det britiske arbeidarpartiet |
| Sjanger | satire |
| Medlem av | Royal Society of Literature |
| Religion | kristendom |
| Far | George Carr Shaw |
| Mor | Lucinda Elizabeth Shaw |
| Ektefelle | Charlotte Payne-Townshend |
| |
| George Bernard Shaw på Commons | |
Liv
endre
Shaw var fødd i ein fattig protestantisk familie i Dublin. På 1870-talet flytta han til London for å prøva lukka som forfattar. Han skreiv fem romanar som blei refuserte før han fekk arbeid som musikk-kritikar i avisa The Star. På same tida tok han til å delta politisk, gjennom medlemskap i det sosialistiske Fabian Society og «Bloody Sunday»-demonstrasjonen i 1887. Frå 1895 til 1898 var Shaw teaterkritikar i Saturday Review. Han blei gift med Charlotte Payne-Townshend i 1898. Shaw budde i huset «Shaw's Corner» i landsbyen Ayot St Lawrence i Hertfordshire fra 1906 til han døydde i 1950.
Verk og påverknad
endre
Den første teatersuksessen hans, Candida, hadde premiere i 1898, og blei følgd opp av fleire komediar: The Devil's Disciple (1897), Arms and the Man (1898), Mrs Warren's Profession (1898), Captain Brassbound's Conversion (1900), Caesar and Cleopatra (1901, Man and Superman (1902), Major Barbara (1905), Androcles and the Lion (1912) og Pygmalion (1913).
Etter første verdskrigen skreiv han meir seriøse stykke, som Heartbreak House (1919) og Saint Joan (1923).
Som musikkritikar var Shaw ein ivrig forkjempar for musikken til Wagner. Innan teater var han særs oppteken av Henrik Ibsen, som han tok som eit førebilete og studerte i boka The Quintessence of Ibsenism (1891).
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «George Bernard Shaw» frå Wikipedia på bokmål, den 4. januar 2009.
Denne litteraturartikkelen som har med England å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.