Halvbjørnar
Halvbjørnar eller snabelbjørnar, småbjørnar[1] (Procyonidae) er ein biologisk familie av hundeliknande rovpattedyr (Canoidea). Familien består av 14 artar som alle lever i dei tempererte eller tropiske sonene i Amerika.
Halvbjørnfamilien | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Pattedyr Mammalia |
Orden: | Rovpattedyr Carnivora |
Underorden: | Hundeliknande rovpattedyr |
Infraorden: | Arctoidea |
Overfamilie: | Musteloidea |
Familie: | Halvbjørnfamilien Procyonidae Gray, 1825 |
Kjenneteikn
endreHalvbjørnar er formmessig ein mellomting mellom mårdyr og ekte bjørnar. Dei er små til mellomstore pattedyr som har ei kroppslengd på 30 til 67 centimeter og ei vekt på 1 til 12 kilogram. Halen er lang hos alle artar og som oftast med farger i ringmønster. Pelsen er brun eller grå, og nokre artar har markante ansiktsteikningar. Ansiktet er relativt kort og breitt, øra er små og oppreiste, dei kan vere spisse eller avrunda. Alle føtene har fem tær, utstyrt med korte, bøygde klør. Ein art, snohalebjørn (Potos flavus), har ein gripehale.
Utbreiing og leveområde
endreDet naturlege utbreiingsområdet for halvbjørnar strekkjer seg frå sørlege Canada til Nord-Argentina. Vaskebjørnen, som har rømt frå fangenskap, er no også utbreidd i Europa. Halvbjørnar finst i ei rekkje habitat, men dei lever som oftast i skogar.
Utviklingshistorie
endreDei eldste halvbjørnane er fossilprova frå oligocen. Den fossile slekta Bavarictis høyrde heime i Europa; derfrå vandra halvbjørnane tidleg til Nord-Amerika via Asia og landbrua over det som i dag er Beringsundet. I «den gamle verda» døydde dei ut, sannsynlegvis på grunn av konkurranse frå snikekattar, som tok over dei same økologiske nisjane.
Artsliste
endreArtsliste med norske namn etter Verdens dyr:[2]
Treliste
|
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Kleinbären» frå Wikipedia på tysk, den 15. oktober 2024. Artikkelen gav følgjande kjelder:
- Ronald M. Nowak: Walker’s mammals of the world. 6. utgåve. Johns Hopkins University Press, Baltimore 1999, ISBN 0-8018-5789-9
- Wilson, D. E., and D. M. Reeder: Mammal Species of the World. Johns Hopkins University Press, 2005, ISBN 0-8018-8221-4
- Kristofer M. Helgen, Miguel Pinto, Roland Kays, Lauren Helgen, Mirian Tsuchiya, Aleta Quinn, Don Wilson, Jesus Maldonado: Taxonomic revision of the olingos (Bassaricyon), with description of a new species, the Olinguito. ZooKeys 324 (2013) : Special issue: 1-83. doi:10.3897/zookeys.324.5827
- Katrin Nyakatura, Olaf RP Bininda-Emonds: Updating the evolutionary history of Carnivora (Mammalia): a new species-level supertree complete with divergence time estimates. BMC Biology 10, 2012. doi: 10.1186/1741-7007-10-12
- Referansar
- ↑ «halvbjørner» i Store norske leksikon, snl.no.
- ↑ Verdens dyr. Oslo: Den norske Bokklubben. 1985. s. 107. ISBN 8252519040.
Bakgrunnsstoff
endre- (no) Halvbjørnfamilien hos Artsdatabanken
- (en) Halvbjørnfamilien – oversikt og omtale av artane i WORMS-databasen
- (en) Halvbjørnfamilien i Encyclopedia of Life
- (en) Halvbjørnfamilien i Global Biodiversity Information Facility
- (sv) Halvbjørnfamilien hos Dyntaxa
- (en) Halvbjørnfamilien hos Fauna Europaea
- (en) Halvbjørnfamilien hos Fossilworks
- (en) Halvbjørnfamilien hos ITIS
- (en) Halvbjørnfamilien hos NCBI
- (en) Kategori:Procyonidae – bilete, video eller lyd på Wikimedia Commons
- Procyonidae – detaljert informasjon på Wikispecies