Jerome Clarke Hunsaker
Denne artikkelen kan ha godt av ein språkvask |
Opprydding: Denne artikkelen kan ha godt av ei opprydding. Sjå korleis du redigerer ei side og stilmanualen for hjelp. |
Jerome Clarke Hunsaker (26. august 1886–10. september 1984) var ein amerikansk kaptein og flykonstruktør.
| Jerome Clarke Hunsaker | |
.jpg) | |
| Statsborgarskap | USA |
| Fødd | 26. august 1886 Creston |
| Død |
10. september 1984 (98 år) |
| Yrke | flyingeniør, oppfinnar, ingeniør, flygar |
| Språk | engelsk |
| Medlem av | National Academy of Sciences |
| Jerome Clarke Hunsaker på Commons | |
Liv og virke
endreHunsaker vart fødd i Creston i Iowa, men voks opp i Michigan. Han var elev ved skular i Detroit og Saginaw der far hans var avisredaktør. Han byrja ved United States Naval Academy og gjekk ut i 1908 som beste elev. Medan han framleis var i uniform studerte han maritim arkitektur ved MIT og fekk mastergrad i 1912. Han opplevde å sjå Louis Blériot flyga over Boston hamn. Det inspirerte han til å ta opp studiet om luftmotstand og flyging etter å ha lese Gustave Eiffel sin studie Resistance of the Air and Aviation Han skreiv til forfattaren og fekk invitasjon til Paris for å sjå på flybygging i Frankrike. Hunsaker reiste attende til USA og ved MIT fekk han oppgåva med å utvikla eit passande kurs i aerodynamikk. Han bygde den fyrste vindtunnelen ved MIT og var instruktør der i åra 1914-16.[1]
I 1917 vart han medlem av det felles Army and Navy Technical Board for å tilretteleggja eit flyprogram, og i 1918 vart han knytt til den Interallierte sjømilitære våpenkvile-kommisjonen.[2]
Hunsaker var leiar for Goodyear Zeppelin-selskapet frå 1928.
Han var sjef for maskinteknisk institutt ved MIT i 1933, og rettleidde hovudfagsstudentar som utdanna seg til luftfartsingeniørar.[3]
Han deltok i bygginga av det fyrste moderne luftskipet bygde i USA, så vel som luftskip for marinen, og saman med Westervelt og Richardson konstruerte han flybåten Curtiss NC.
Frå 1941 til 1956 var han leiar av National Advisory Committee for Aeronautics. Han var òg med i styret i Science Service, som no er kjend som Society for Science & the Public, frå 1955-1958.
Blant dei publiserte arbeida hans er: Stabie Biplane Arrangements, Aërodynamic Properties of Triplane og Aëroplane Stability. Han fekk Edvard Longstreth Medalje frå Franklin Institute i 1942 og 1955 Langleys gullmedalje frå Smithsonian Institution.[4][5][6] Hunsaker var òg eit av dei opphavlege medlemmane av Majestic 12, og vart det siste gjenlevande medlemmet.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Jerome Clarke Hunsaker» frå Wikipedia på bokmål, den 15. oktober 2018.
Referansar
endre- ↑ "Om Aero-Astro - Historie" Arkivert 2012-10-22 ved Wayback Machine..
- ↑ Kerrebrock, Jack L. (2000).
- ↑ "Dr. J. C. Hunsaker Blir Leder av M. E. Avdeling", Tech, September 25, 1933
- ↑ "Franklin Vinner Database - Edward Longstreth Medalje 1942 Prisvinnere".
- ↑ Hunsaker Mottar Langley Medalje fra Smithsonian Institution
- ↑ "Utmerkelser og Medaljer" Arkivert 2017-10-05 ved Wayback Machine..