Kloritoid er eit grønleg-svart, klorittliknande mineral som opptrer som bestanddel i visse metamorfe skifrar. Den kjemiske formelen er Fe2Al4O2(SiO4)2(OH)4. Mineralet er strukturelt sett eit nesosilikat, ikkje eit sjiktsilikat som kloritt.

Kloritoid

Kloritoidkrystallgruppa på matriks frå Nuristanprovinsen i Afghanistan (storleik:6.3 x 3.5 x 3.0 cm)
Generelt
KategoriNesosilikat
Kjemisk formel(Fe,Mg,Mn)2Al4Si2O10(OH)4
Strunz-klassifisering09.AF.85
Dana-klassifisering52.03.03.01
KrystallsymmetriMonoklin prismatisk 2/m eller triklinsk pinakoidal 1
Einingscellea = 9.50 Å, b = 5.50 Å, c = 18.22 Å; β = 101.9°; Z = 4 eller
a = 9.46 Å, b = 5.50 Å, c = 9.15 Å; α = 97.05° β = 101.56° γ = 90.10°
Identifikasjon
FargeMørkegrå, grønaktig grå, grønaktig svart
KrystallformSøyleforma pseudoheksagonale krystall; rosettar, vanlegvis grovt blada med typisk bøygd folie; òg massive
KrystallsystemMonoklin eller triklinsk
TvillingVanleg på {001}, polysyntetisk, kan vere lamellert
Kløyvperfekt på {001}, tydeleg på {110}; deling på {010}
FastleikSprø
Mohs hardleiksskala6.5
Glansperleaktig på kløyvflater
StrekfargeKvit, gråaktig, eller særs lett grønaktig
TransparensGjennomskinneleg
Spesifikk vekt3.46 – 3.80
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskaparToaksa (+) eller (–)
Brytingsindeksnα = 1.713 - 1.730 nβ = 1.719 - 1.734 nγ = 1.723 - 1.740
Dobbeltbrytingδ = 0.010
PleokroismeX = olivengrøn til gul; Y = gråaktig blå til blå; Z = fargelaus til bleik grønaktig gul
2V-vinkelMålt: 36° til 89°
Dispersjon (spreiing)r > v; sterk
Kjelder[1]

Det vart først skildra i 1837 from lokalitetar i Uralfjella i Russland. Det fekk dette namnet fordi det likna mineral i klorittgruppa.[1]

I Noreg er det kjent frå Stavangerfeltet.

Kjelder

endre