Leadhillitt

Leadhillitt er eit sekundært blymineral med formel Pb₄SO₄(CO₃)₂(OH)₂. Berre éit funn i Noreg, frå ein nefelinsyenittpegmatitt i Tveidalen i Larvik.

Leadhillitt
Tynne krystallar av gjennomsiktig leadhillitt, inne i ein druserom av galenitt som ser ut til å vere delvis endra til cerussitt. Frå typelokaliteten i Leadhills i South Lanarkshire i Skottland. Storleik: 5.3 x 5.1 x 4.4 cm.
Generelt
Kategori	Karbonatmineral
Kjemisk formel	Pb4SO4(CO3)2(OH)2
Strunz-klassifisering	05.BF.40
Dana-klassifisering	17.1.2.1
Krystallsymmetri	Monoklin prismatisk H-M-symbol: (2/m) Romgruppe: P21/a
Einingscelle	a = 9.11 Å, b = 20.82 Å, c = 11.59 Å; β = 90.46°
Identifikasjon
Molekylvekt	1 078.90 g
Farge	fargelaus til kvit, grå, gulaktig, bleik grøn til blå
Krystallform	Uvanleg delvis heksagonal, tynn til tjukk tavleforma {001} med heksagonal kontur
Krystallsystem	Monoklin
Tvilling	vanlegvis tvilling, tvillingplane {140}
Kløyv	perfekt på {001}
Brot	Ujamn til muslig
Fastleik	kan skjerast
Mohs hardleiksskala	2½ til 3
Glans	Diamantaktig, harpiksaktig, perleaktig
Strekfarge	Kvit
Transparens	Gjennomsiktig til gjennomskineleg
Spesifikk vekt	6.55
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa (-)
Brytingsindeks	nα = 1.87, nβ = 2.00, nγ = 2.01
Dobbeltbryting	0.140
2V-vinkel	10°
Dispersjon (spreiing)	Kraftig, r<v
Ultrafiolett fluorescens	Gulaktig fluorescens i langbølgja eller kortbølgja UV
Oppløyselegheit	Oppløyseleg i HNO3
Endrar seg til	Galenitt, kalsitt og susannitt kan endrast til leadhillitt. Leadhillitt kan endrast til cerussitt, kalsitt og susannitt
Andre eigenskapar	Ikkje radioaktiv
Kjelder

Det vart oppdaga i 1832 i Susannahgruva i Leadhills i Lanarkshire i Skottland.

Kjelder

• Leadhillitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Leadhillitt