Link Wray av Link Wray
| Link Wray Studioalbum av Link Wray | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | Juni 1971 | |
| Innspelt | av Ray Vernon i Wray's Shack Three Track i Accokeek i Maryland i 1971 | |
| Sjanger | Roots rock, countryrock, bluesrock, folkrock, americana, rhythm and blues | |
| Lengd | 44:16 | |
| Selskap | Polydor | |
| Produsent | Steve Verroca, Ray Vernon, Bob Feldman | |
| Link Wray-kronologi | ||
|---|---|---|
| Listen to the Voices That Want to Be Free (1970) |
Link Wray | Mordicai Jones (1971)
|
Link Wray er eit musikkalbum frå 1971 av rock and roll-pioneren og gitaristen Link Wray. Musikken er ei americanablanding med element av blues, country, gospel og folkrock. Gitarspelinga, komponeringa og vokalen til Wray reflekterer den moderne rocken på denne tida. Trass i pulisitet frå radio og trykte media i Washington-området, gjorde ikkje albumet det så bra nasjonalt.
Somme spor frå dette albumet kom seinare ut på samlealbumet Guitar Preacher: The Polydor Years og heile albumet kom ut på det doble samlealbumet Wray's Three Track Shack i lag med andre innspelingar frå 1971 frå Beans and Fatback og Mordicai Jones.
The Neville Brothers spelte seinare inn «Fire and Brimstone» på albumet deira Yellow Moon, og det same gjorde Ralph Stanley for filmmusikken til Lawless. Bandet Calexico spelte «Fallin' Rain» som bonusspor på albumet deira Feast of Wire. Karl Blau spelte inn «Fallin' Rain» på albumet Introducing Karl Blau[1] i 2016.
Innspeling
endreAlbumet vart spelt inn i 1971 av bror til Link, Vernon «Ray Vernon» Wray i Wray's Shack Three Track, eit tre-sporsstudio Link Wray hadde omgjort frå eit gammalt hønsehus på garden sin i Accokeek i Maryland, og miksa av Chuck Irwin. På dei meir høglydte songane plasserte dei høgtarar for gitaren til Link Wray ute i hagen, og sette mikrofonar i vindauga.[2] Ei stund hadde dei ikkje trommer, så på fleire spor trampar musikarane i golvet og ristar på ein boks med spikar.[2]
Mottaking
endre| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |   [3] |
| Pitchfork | (9.1/10)<[4] |
På grunn av stilendringa frå tidlegare musikk Link Wray hadde spelt inn, vart albumet dårleg motteke av fansen.[3] Wray hadde venta dette, og kort tid før albumet kom ut sa han: «På sett og vis kunne eg ikkje brydd meg mindre om eg ikkje sel eit einaste album. Me er nøgd med det og me har gjort det på vår eigen måte.»[2]
I ei seinare melding kritiserteAllmusic albumet for det mangla intensiteten i den mest kjende musikken hans. Men dei hylla lidenskapen og ærlegheita på albumet og hevda at det har eldast betre enn det meste av countryrocken frå den tida.[3]
Innhald
endre| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
|---|---|---|---|
| 1. | «La De Da» | Steve Verroca | 4:04 |
| 2. | «Take Me Home Jesus» | Verroca | 3:21 |
| 3. | «Juke Box Mama» | Verroca | 4:29 |
| 4. | «Rise and Fall of Jimmy Stokes» | Verroca | 4:02 |
| 5. | «Fallin' Rain» | Link Wray | 3:44 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Lengd |
|---|---|---|---|
| 6. | «Fire and Brimstone» | Wray | 4:21 |
| 7. | «Ice People» | Wray | 3:03 |
| 8. | «God Out West» | Verroca | 3:54 |
| 9. | «Crowbar» | Wray | 4:48 |
| 10. | «Black River Swamp» | Wray | 3:58 |
| 11. | «Tail Dragger» | Willie Dixon | 4:32 |
Medverkande
endreProduksjon
endre- Produsent: Steve Verroca og Ray Vernon, i samarbeid med Bob Feldman
- Lydteknikar: Ray Vernon
- Miksing: Chuck Irwin
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Link Wray (album)» frå Wikipedia på engelsk, den 17. februar 2018.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ http://bellaunion.com/2016/02/introducing-karl-blau-due-130516
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Meadows, Dick (28 August 1971). «Link: Doing it his Way». Sounds (Spotlight Publications). s. 8.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 [Link Wray av Link Wray på Allmusic]
- ↑ https://pitchfork.com/reviews/albums/link-wray-link-wray/