Mandrill
| Mandrill | |
 Mandrillhann | |
.jpg) Mandrillhoe | |
| Utbreiing og status | |
Status i verda:  Sårbar Utbreiinga av Mandrill | |
| Systematikk | |
| Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
| Klasse: | Pattedyr Mammalia |
| Orden: | Primatar Primates |
| Overfamilie: | Cercopithecoidea |
| Familie: | Dyreapar Cercopithecidae |
| Underfamilie: | Cercopithecinae |
| Slekt: | Mandrillus |
| Art: | Mandrill M. sphinx |
| Vitskapleg namn | |
| Mandrillus sphinx | |
Mandrillen (Mandrillus sphinx) er ein primat i dyreapefamilien.
Han har ein kraftig kropp med blåe til purpurraude seteputer hjå vaksne hannar, med ein noko mattare farga hjå hoer. Pelsen er spragla olivenbrun på oversida og er noko lysare på undersida. Hannane har kraftige fargar i andletet, ein raud og lang nase, blåe kinn med fòrer og gult skjegg. Ungdyr og hoer har liknande men mattare fargar. Kroppslengda er 80 cm, halen er 7 cm lang, vekta 25–50 kg hjå hannar og kring 11 kg hjå hoer.
Mandrillen lever i større flokkar i ope skoglende og et frukter, frø, sopp, røter, insekt og småe pattedyr. Arten finst i Vest-Afrika og i Kamerun, Gabon, Kongo og Ekvatorial-Guinea. Han er utrydningstruga.
Mandrillen er den mest kjønnsdimorfe primaten og ein av dei mest kjønnsdimorfe pattedyra. Vaksne hannar er 3,4 gonger so tunge som vaksne hoer.[1]
Kjelder endre
«mandrill» i Store norske leksikon, snl.no. Henta 20. desember 2017.
- ↑ Setchell, Joanna M (2016). «Sexual Selection and the differences between the sexes in Mandrills (Mandrillus sphinx)». American Journal of Physical Anthropology 159: 105. doi:10.1002/ajpa.22904.
