Al-Shaykh Maskin
Al-Shaykh Maskin (arabisk الشيخ مسكين, òg skrive Sheikh Miskin, Sheikh Maskin eller Eshmiskin) er ein by sør i Syria i Daraa guvernement, nord for Daraa. Av stader i nærleiken finn ein Ibta' og Da'el i sør, Khirbet al-Ghazaleh i søraust, Izra' i nordaust, Nawa i nordvest og Sheikh Sa'ad i vest. I følgje Statistisk sentralbyrå i Syria (CBS) census, hadde al-Shaykh Maskin eit folketal på 24 057 i 2004.[1] The innbyggjarar are predominantly sunnimuslimar.[2]
| al-Shaykh Maskin | |||
| الشيخ مسكين | |||
| by | |||
 | |||
| Land |  Syria
| ||
|---|---|---|---|
| Guvernement | Daraa guvernement | ||
| Distrikt | Izra-distriktet | ||
| Nahiyah | Al-Shaykh Maskin | ||
| Koordinatar | 32°49′42″N 36°9′31.5″E / 32.82833°N 36.158750°E | ||
| Folketal | 24 057 (2004)[1] | ||
| Tidssone | EET (UTC+2) | ||
 Al-Shaykh Maskin 32°49′46″N 36°09′34″E / 32.829444444444°N 36.159444444444°E | |||
  Kart som viser Al-Shaykh Maskin.
| |||
| Wikimedia Commons: Sheikh Maskin city | |||
Historie
endreClermont-Ganneau meinte at bynamnet kunne kome frå «Den spedalske sjeiken», som i Bibelen er Job.[3] Al-Shaykh Maskin har blitt identifisert som den romerske staden «Neapolis.» på 300-talet hadde Neapolis vokse og blitt ein by.[4] Det vart vigsla ei kyrkje der i 517 under Austromarriket.[5] I den korte artikkelen i Catholic Encyclopedia frå 1911, skriv Siméon Vailhé at mange autoritetar på den tida meinte at Al-Shaykh Maskin kan ha vore den antikke byen og bispesetet Maksimianopolis i Arabia,[6] som i dag er identifisert som nærliggande Shaqqa.[7][8]
Den osmanske tida
endreDet osmanske riket annekterte regionen i 1516. I denne tida var al-Shaykh Maskin busett av lokale beduinar som nytte godt av den årlege pilegrimsferda hajj til Mekka ved å gje pilegrimane kamelar for ruta vidare.[9] I 1596 var al-Shaykh Maskin oppført i osmanske skattelister som Samsakin og var ein del av Bani Malik al-Asraf nahiya i Hauran qada. Han hadde ein muslimsk folkesetnad som bestod av 56 hushaldningar og 17 ungkarar. Skattane vart betalte for kveite, bygg, sommaravlingar, geiter og/eller bikubar.[10]
I 1850-åra bestod al-Shaykh Maskin av kring 100 hus og alle innbyggjarane var muslimar.[11] Hovudnæringa i byen på 1800-talet var kornproduksjon, som vart eksportert lokalt. Tømmer og klede var viktige importvarer. Godstrafikken gjekk via jernbanestasjonen i byen, som òg tente alle landsbyane mellom Sheikh Maskin og Lejah-regionen. Han voks kraftig mellom 1891 og 1900.[12] Byen var heimstad til fleire administrative kontor for det lokale styret i Hauran på siste halvdel av dette hundreåret.[13]
Sjeiken var Ahmed al-Hariri, òg kjend som Ahmed al-Turk, som tente som Sheikh Mushaikh al-Hauran («sjefen over alle sjefar i Hauran»). Familien hans hevda å vere etterkomarar etter den islamske profeten Muhammed og var derfor kalla sharifar. Etter striden mellom drusarar og kristne i området i 1860, leia sjeik Ahmed al-Turk ein styrke på 200 stammemenn til Daraa, og redda over 500 kristne i byen frå eit føreståande åtak frå drusarane frå Lejah, som styrkane hans utsletta heilt. Han bad så ale sjeikane i området som var underlagt han, om å spare liva til dei kristne, noko dei òg gjorde.[2]
I 1895 flykta innbyggjarar frå dusenvis av landsbyar øydelagde av drusarane til al-Shaykh Maskin. Drusarane gjekk til strid då det kom ut eit osmansk påbod om at alle drusiske menn måtte avtene verneplikt i den osmanske hæren. Osmanske soldatar mobiliserte ved al-Shaykh Maskin fore å førebu utskriving av drusarar til verneplikta.[14] Cuinet skreiv i 1896 at al-Shaykh Maskin hadde 800 innbyggjarar, inkludert 400 muslimar og 400 gresk-ortodokse,[15] medan Gottlieb Schumacher i 1897 skildra byen som «stor og velståande».[16]
Den syriske borgarkrigen
endreDen 24. mars 2012, under den syriske borgarkrigen som byrja i mars 2011, braut det ut strid mellom opprørarar og den syriske hæren i al-Shaykh Maskin, i følgje Syrisk observatorium for menneskerettar, ei aktivistgruppe som dokumenterer krigen. Byen vart bomba av hæren.[17] Den 29. mars rapporterte Observatory at det hadde vore daglege samanstøytar i byen.[18] Tunge kampar vart rapportert den 4. april.[19]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Al-Shaykh Maskin» frå Wikipedia på engelsk, den 19. april 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Butcher, Kevin (2003). Roman Syria and the Near East. Getty Publications. ISBN 0892367156.
- Firro, Kais (1992). A History of the Druze 1. BRILL. ISBN 9004094377.
- Wolf-Dieter Hütteroth and Kamal Abdulfattah (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Germany: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft.
- Lancaster, William (1999). People, Land and Water in the Arab Middle East: Environments and Landscapes in the Bilâd Ash-Shâm. Taylor & Francis. ISBN 9057023229.
- Palestine Exploration Fund (1901). Quarterly Statement 33. Committee for the Palestine Exploration Fund.
- Palestine Exploration Fund (1902). Quarterly Statement 34. Committee for the Palestine Exploration Fund.
- Royal Geographical Society (1862). The Journal of the Royal Geographic Society of London 32. J. Murray.
- Schumacher, G. (1897). «Der Südliche Basan». Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins. 19-20: 65–227.
- Walter, Christopher (2003). The Warrior Saints in Byzantine Art and Tradition. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 184014694X.
- ↑ 1,0 1,1 Folketeljing 2004 Arkivert 2019-12-21 ved Wayback Machine.. Syrisk statistisk sentralbyrå (CBS). Daraa guvernement. (arabisk)
- ↑ 2,0 2,1 Royal Geographical Society, 1862, s. 88.
- ↑ Palestine Exploration Fund, 1902, s. 12
- ↑ Butcher, 2003, s. 120.
- ↑ Walter, 2003, s. 152.
- ↑ Siméon Vailhé, «Maximopolis» in Catholic Encyclopedia (New York 1911)
- ↑ UNESCO, Les landsbyar antiques du nord de la Syrie, s. 115-116
- ↑ Kevin Butcher, Roman Syria and the Near East (Getty Publications 2003 ISBN 978-0-89236715-3), s. 157
- ↑ Lancaster, 1999, s. 37.
- ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 213.
- ↑ Porter, 1858, s. 532.
- ↑ Palestine Exploration Fund, 1901, s. 361.
- ↑ Palestine Exploration Fund, 1901, s. 360.
- ↑ Firro, 1992, s. 232.
- ↑ Vital Cuinet (1896). Syrie, Liban et Palestina. Géographie Administrative, Statistique, Descriptive et Raisonnée. Paris: Ernest Leroux. s. 468.
- ↑ Schumacher, 1897, s. 171
- ↑ Syria dismisses UN report of army violations, rebels step up attacks in south. Xinhua. 2013-03-24.
- ↑ Karam, Zeina. syrisk rebels in strategic battle for south. The Huffington Post. 2013-03-29.
- ↑ Jordan's assistance to rebels ratchets up tensions with Syria. Fox News. Originally published by Associated Press. 2013-04-04.