Sicalis

slekt av sporvefuglar

Sicalis er ei slekt av sporvefuglar i tanagarfamilien Thraupidae som samlar tretten artar heimehørande i tropisk Amerika (neotropane). Dei har utbreiing i alle land i Sør-Amerika, frå La Guajira-departementet lengst nord i Colombia sørover til Eldlandet, sørlege Patagonia i Argentina og Chile. Ein art, solbuksporv, har også svært fragmenterte populasjonar frå det sørlege Mexico gjennom Sentral-Amerika til Colombia.

Sicalis
Systematikk
Rike: Dyr Animalia
Rekkje: Ryggstrengdyr Chordata
Underrekkje: Virveldyr Vertebrata
Klasse: Fuglar Aves
Overorden: Neoaves
Orden: Sporvefuglar Passeriformes
Familie: Tanagarar Thraupidae
Slekt: Sicalis
F. Boie, 1828

Etymologi

endre

Det feminine slektsnamnet Sicalis kjem frå gresk σικαλίς/sikalis - ein liten fugl med svart hovud, nemnt av Aristoteles og andre. Arten er ikkje identifisert, men var truleg eigentleg ein som i dag klassifisert som Sylvia-songar.[1]

Kjenneteikn

endre

Fuglane i denne slekta er små tanagarar som måler mellom 10 og 15 cm i lengd. Dei er overvegande gule og svært synlege i opne landskap, med størst artsrikdom i Andesfjella, men fleire artar finst også i lågareliggande område. Gult dominerer i fjørdraktene, der svovelhakesporv er eit unnatak. Nebbet er konisk, finkeliknande, nebbryggen lett bøygd og halefjørene er spisse.[2] Dei fleste artane lever i flokk utanom hekketida og byggjer reir i hòl, stundom i halvkolloniale grupper. Variasjonar i alder og fjørslitasje samt kjønnsrelaterte fjørdrakter kan gjere det vanskeleg å skilje mellom einskilde artar visuelt, særleg i Andesfjella. Dei opptrer likevel vanlegvis i einsarta grupper, der ein typisk vaksen fugl alltid er til stades. Ungfuglar og hoer har meir dempa fjørdrakter enn hannar.

Artsoversyn

endre

Slekt Sicalis i rekkjefølgje etter IOC World Bird List V14.1, 2024,[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[4] Alle artane er klassifiserte som livskraftige.[5]

Bilete Vitskapleg namn Norsk artsnamn Informasjon[6]
  Sicalis citrina Sitronsporv 11 cm, 400–2800 moh., vidaste utbreiing i Brasil, elles fragmentert i Argentina, Bolivia, Colombia, Guyana, Paraguay, Peru, Surinam og Venezuela
  Sicalis taczanowskii Svovelhakesporv 12 cm, 0-300 moh. i nordlegaste Peru, sørvestre Guayas, El Oro og Loja-provinsane i Ecuador
  Sicalis uropigyalis Gråkinnsporv 13 cm, 3300–4700 moh. i altiplano og Andes, frå Cajamarca-regionen, Peru i nord gjennom Bolivia, Chile sør til Tucumánprovinsen i Argentina
  Sicalis flaveola Safransporv 13,5–15 cm, lågtliggande frå La Guajira-departementet, Colombia til La Pampa, Argentina, også i Trinidad og Tobago
  Sicalis columbiana Gullpannesporv 11,5 cm, 0-300 moh, Llanos-Orinoco i Colombia og Venezuela, nedre Amazonaselva og cerrado i Brasil
  Sicalis luteola Solbuksporv 9,8–12,5 cm, 0-2500 moh >3300 i Andes. Colombia sør og aust til Guyana og sentrale Ecuador, Peru og Brasil. Fuglar som hekkar lenger sør i Argentina og Uruguay migrerer til Bolivia og sørlege Brasil om vinteren. Det finst også isolerte bestandar i Mellom-Amerika og sørlegaste Mexico.
  Sicalis luteocephala Sitronhovudsporv 13-14 cm, 2500 – 3500m i puna økoregion i Bolivia inn i Jujuyprovinsen i nordvestlegaste Argentina
  Sicalis lebruni Patagoniasporv 14 cm, 0-1200 moh., Argentina til Eldlandet, der også inn i Chile
  Sicalis olivascens Gusjesporv 12,5–14 cm, 1000–4500 moh, men ikkje under 2550 m i Bolivia. Lever i Peru, Bolivia, Chile og Argentina
  Sicalis mendozae Montesporv 13,5-14 cm, 900–2100 moh. i Andes og ned til 600–770 m i Sierra de las Quijadas i vestlege Argentina
  Sicalis auriventris Gyllenbuksporv 14,5-15 cm, lever 2,500–4,500 moh i Andes ned til 800 m i Patagonia. Langs Andes i Chile-Argentina
  Sicalis raimondii Perusporv 11,5 cm lever langs kysten av Peru, inn i marginalt nordlegaste Chile
  Sicalis lutea Punasporv 13,5-14 cm, 3800–4500 moh., Andes (austsida) i Peru, i Bolivia, i tørr puna i Jujuy- og Saltaprovinsen i Argentina

Kjelder

endre
Referansar
  1. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. s. 356. ISBN 978-1-4081-2501-4. 
  2. Hilty, Steven L. (29. november 2002). Birds of Venezuela. Christopher Helm Publishers Ltd. ISBN 0713664185. 
  3. Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2024. IOC World Bird List (v14.1). doi : 10.14344/IOC.ML.14.1 Henta 25. august 2024
  4. «Norske navn på verdens fugler». Norsk navnekomité for fugl (NNKF). 11. november 2024. 
  5. Birdlife International, Søk på Sicalis
  6. Winkler et al

Bakgrunnsstoff

endre
  Commons har multimedium som gjeld: Sicalis