Sicalis
Sicalis er ei slekt av sporvefuglar i tanagarfamilien Thraupidae som samlar tretten artar heimehørande i tropisk Amerika (neotropane). Dei har utbreiing i alle land i Sør-Amerika, frå La Guajira-departementet lengst nord i Colombia sørover til Eldlandet, sørlege Patagonia i Argentina og Chile. Ein art, solbuksporv, har også svært fragmenterte populasjonar frå det sørlege Mexico gjennom Sentral-Amerika til Colombia.
Sicalis | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Fuglar Aves |
Overorden: | Neoaves |
Orden: | Sporvefuglar Passeriformes |
Familie: | Tanagarar Thraupidae |
Slekt: | Sicalis F. Boie, 1828 |
Etymologi
endreDet feminine slektsnamnet Sicalis kjem frå gresk σικαλίς/sikalis - ein liten fugl med svart hovud, nemnt av Aristoteles og andre. Arten er ikkje identifisert, men var truleg eigentleg ein som i dag klassifisert som Sylvia-songar.[1]
Kjenneteikn
endreFuglane i denne slekta er små tanagarar som måler mellom 10 og 15 cm i lengd. Dei er overvegande gule og svært synlege i opne landskap, med størst artsrikdom i Andesfjella, men fleire artar finst også i lågareliggande område. Gult dominerer i fjørdraktene, der svovelhakesporv er eit unnatak. Nebbet er konisk, finkeliknande, nebbryggen lett bøygd og halefjørene er spisse.[2] Dei fleste artane lever i flokk utanom hekketida og byggjer reir i hòl, stundom i halvkolloniale grupper. Variasjonar i alder og fjørslitasje samt kjønnsrelaterte fjørdrakter kan gjere det vanskeleg å skilje mellom einskilde artar visuelt, særleg i Andesfjella. Dei opptrer likevel vanlegvis i einsarta grupper, der ein typisk vaksen fugl alltid er til stades. Ungfuglar og hoer har meir dempa fjørdrakter enn hannar.
Artsoversyn
endreSlekt Sicalis i rekkjefølgje etter IOC World Bird List V14.1, 2024,[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[4] Alle artane er klassifiserte som livskraftige.[5]
Bilete | Vitskapleg namn | Norsk artsnamn | Informasjon[6] |
---|---|---|---|
Sicalis citrina | Sitronsporv | 11 cm, 400–2800 moh., vidaste utbreiing i Brasil, elles fragmentert i Argentina, Bolivia, Colombia, Guyana, Paraguay, Peru, Surinam og Venezuela | |
Sicalis taczanowskii | Svovelhakesporv | 12 cm, 0-300 moh. i nordlegaste Peru, sørvestre Guayas, El Oro og Loja-provinsane i Ecuador | |
Sicalis uropigyalis | Gråkinnsporv | 13 cm, 3300–4700 moh. i altiplano og Andes, frå Cajamarca-regionen, Peru i nord gjennom Bolivia, Chile sør til Tucumánprovinsen i Argentina | |
Sicalis flaveola | Safransporv | 13,5–15 cm, lågtliggande frå La Guajira-departementet, Colombia til La Pampa, Argentina, også i Trinidad og Tobago | |
Sicalis columbiana | Gullpannesporv | 11,5 cm, 0-300 moh, Llanos-Orinoco i Colombia og Venezuela, nedre Amazonaselva og cerrado i Brasil | |
Sicalis luteola | Solbuksporv | 9,8–12,5 cm, 0-2500 moh >3300 i Andes. Colombia sør og aust til Guyana og sentrale Ecuador, Peru og Brasil. Fuglar som hekkar lenger sør i Argentina og Uruguay migrerer til Bolivia og sørlege Brasil om vinteren. Det finst også isolerte bestandar i Mellom-Amerika og sørlegaste Mexico. | |
Sicalis luteocephala | Sitronhovudsporv | 13-14 cm, 2500 – 3500m i puna økoregion i Bolivia inn i Jujuyprovinsen i nordvestlegaste Argentina | |
Sicalis lebruni | Patagoniasporv | 14 cm, 0-1200 moh., Argentina til Eldlandet, der også inn i Chile | |
Sicalis olivascens | Gusjesporv | 12,5–14 cm, 1000–4500 moh, men ikkje under 2550 m i Bolivia. Lever i Peru, Bolivia, Chile og Argentina | |
Sicalis mendozae | Montesporv | 13,5-14 cm, 900–2100 moh. i Andes og ned til 600–770 m i Sierra de las Quijadas i vestlege Argentina | |
Sicalis auriventris | Gyllenbuksporv | 14,5-15 cm, lever 2,500–4,500 moh i Andes ned til 800 m i Patagonia. Langs Andes i Chile-Argentina | |
Sicalis raimondii | Perusporv | 11,5 cm lever langs kysten av Peru, inn i marginalt nordlegaste Chile | |
Sicalis lutea | Punasporv | 13,5-14 cm, 3800–4500 moh., Andes (austsida) i Peru, i Bolivia, i tørr puna i Jujuy- og Saltaprovinsen i Argentina |
Kjelder
endre- Første versjon av denne artikkelen var baset på «Sicalis» frå Wikipedia på spansk, den 28. november 2024
- Winkler, D. W., S. M. Billerman, og I. J. Lovette (2020). Tanagers and Allies (Thraupidae), version 1.0. I Birds of the World (S. M. Billerman, B. K. Keeney, P. G. Rodewald, og T. S. Schulenberg, Editors). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.thraup2.01 (Krev konto)
- Referansar
- ↑ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. s. 356. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- ↑ Hilty, Steven L. (29. november 2002). Birds of Venezuela. Christopher Helm Publishers Ltd. ISBN 0713664185.
- ↑ Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2024. IOC World Bird List (v14.1). doi : 10.14344/IOC.ML.14.1 Henta 25. august 2024
- ↑ «Norske navn på verdens fugler». Norsk navnekomité for fugl (NNKF). 11. november 2024.
- ↑ Birdlife International, Søk på Sicalis
- ↑ Winkler et al