Sweet Emotion
| Sweet Emotion Singel av Aerosmith frå albumet Toys in the Attic | ||
| B-side | ||
|---|---|---|
| Utgjeve | 19. mai 1975 | |
| Innspelt | 14. mars 1975 | |
| Studio | Record Plant, New York City | |
| Sjanger | ||
| Lengd | 3:09 (singel) 4:34 (album) | |
| Selskap | Columbia | |
| Tekstforfattar | Steven Tyler | |
| Låtskrivar(ar) | ||
| Produsent | Jack Douglas | |
| Aerosmith-kronologi | ||
| «S.O.S. (Too Bad)» (1974) |
Sweet Emotion | «Walk This Way» (1975)
|
«Sweet Emotion» er ein song av det amerikanske rockebandet Aerosmith frå det tredje albumet deira, Toys in the Attic.[1] Han vart gjeven ut på singel 19. mai 1975.[2] Songen var starten på ei rekje pophittar og eit gjennombrot for bandet, som kom til å vare ut 1970-åra. Songen var skriven av songaren Steven Tyler og bassisten Tom Hamilton, produsert av Jack Douglas[2][3] og spelt inn i Record Plant studio.[3]
Suksess
endre«Sweet Emotion» vart gitt ut som singel 19. mai 1975,[2] og nådde 36. plassen på Billboard Hot 100, og vart gjennombrotssingelen til bandet og den første topp 40-hitten deira.[4] Den dagen han nådde 36. plassen på den amerikanske hitlista, 19. juli 1975, vart Aerosmith booka til ein konsert i Central Park i New York City, kalla Schaefer Music Festival. Songen og følgjeleg albumet som gjekk inn på topp 10, var så vellykka at bandet bestemde seg for å ri på suksessen og gi ut ein av sine første singlar på nytt, powerballaden «Dream On», som opphavleg hadde lege som nr. 59 på listene i 1973.[4][5] Den nyutgitte versjonen nådde sjetteplassen,[4][5] den høgaste hitlisteplasseringa på 1970-talet for bandet.[4] «Sweet Emotion» er framleis ein suksess i dag, med over tre millionar selde digitale nedlastingar.[6]
Cash Box sa at med «Sweet Emotion» «eksploderer Aerosmith med inspirert harmoni, virtuositet i nokre sviande gitartonar og kraftfull produksjon av Jack Douglas.»[7]
Lyrisk tolking
endreMange Aerosmith-fans meiner at Steven Tyler skreiv heile teksten til songen om spenninga og hatet mellom bandmedlemmene og den første kona til Joe Perry. Tyler sjølv har sagt at berre noko av teksten var inspirert av kona til Perry. Det vart uttalt i sjølvbiografien til Aerosmith Walk This Way og i ein episode av Behind the Music at veksande feidar mellom konene til bandmedlemmene (inkludert ei hending med «sølt mjølk» der Elyssa Perry kasta mjølk over kona til Tom Hamilton, Terry) kan ha bidrege til at den opphavlege besetninga av bandet vart oppløyst tidleg på 1980-talet.[8]
Linja «Can't catch me / 'Cause the rabbit done died» er ein referanse til kanintest.[9]
Songstrukturen
endre«Tom Hamilton skreiv musikken til 'Sweet Emotion',» minnest produsent Jack Douglas. «Han hadde den basslinja. Og då Joey Kramer kom inn, spelte han på toarar og firarar i staden for einarar og trearar, så han spelte på baksida av han. Då me høyrde det, sa me: 'Å, jøss! Magisk.'»[10]
«Sweet Emotion» er ein hardrock-,[11] funkrock[12] og psykedelisk funk-song[12] med eit gjenteke elektrisk bass-riff saman med ein bassmarimba, spelt av Jay Messina i byrjinga. Steven Tyler ristar ein pakke sukker i staden for maracas, då dei ikkje hadde eit slikt instrument. Han speler òg vibraslap, som han avslørte på Howard Stern-showet at vibraslapen gjekk sund den tredje gongen han slo på han, noko som framleis kan høyrast i det endelege opptaket. Introduksjonen er framført med bruk av ein talk box av Joe Perry, som har vorte ein av dei mest kjende bruken av talk box i populærmusikken (gitaren til Perry «syng» linja «sweet emotion» over bassriffet til Hamilton). Til slutt blir Tyler med og syng unisont med talkboksen til Perry. Talk box-eininga som vart brukt vart kalla The Bag, laga av Kustom Electronics. Den no utgåtte eininga hadde vorte brukt av gitaristar som Jeff Beck og Mike Pinera.
Songen går over i ein meir rocka rytme med duellerande gitarar, og ein sint tekst sungen av Tyler. Refrenget består av eit repeterande gitarriff etterfølgd av ei spegling av «sweet emotion»-introen.
På samlinga Aerosmith's Greatest Hits frå 1980 er det ei redigert utgåve av «Sweet Emotion». Introduksjonen med bass og talkbox er fjerna, og låten byrjar med refrenget som kjem før første vers. Gitarsoloen på slutten av songen er òg fjerna, og sporet blir avslutta med refrenget, som blir gjenteke når songen blir tona ut. Denne redigeringa vart brukt til den opphavlege singelutgivinga av songen, som i seinare pressingar vart erstatta med albumversjonen frå Toys in the Attic.
Medverkande
endreAerosmith
endre- Steven Tyler – vokal, sukkerpakke, vibraslap
- Joe Perry – sologitar, talk box, korvokal
- Brad Whitford – rytmegitar
- Tom Hamilton – bass
- Joey Kramer – trommer, perkusjon
Andre medverkande
endre- Jay Messina – marimba
Ettermæle
endreSangen har vore med på nesten alle Aerosmith-samlingar og livealbum, inkludert Aerosmith's Greatest Hits, Pandora's Box, Pandora's Toys, O, Yeah! Ultimate Aerosmith Hits, Devil's Got a New Disguise, Live! Bootleg, Classics Live I, A Little South of Sanity, Greatest Hits 1973-1988 og Rockin' the Joint.
Songen blir ofte sitert som signatursongen til Aerosmith, mellom anna i World Almanac and Book of Facts, og konkurrerer jamleg med «Dream On» og «Walk This Way» om denne tittelen andre stader.
Han er ofte inkludert på lister over beste songar eller beste rockesongar, inkludert ei rangering som nr. 408 på Rolling Stone si liste over dei 500 beste songane gjennom tidene.[13] Denne songen vart framståande brukt i ei scene i den amerikanske komediefilmen We're the Millers frå 2013, der Jennifer Aniston sin stripparkarakter Rose O'Reilly framførte ein stripperutine.
Nyutgiving
endreOriginalinnspelinga vart remiksa av David Thoener og gitt ut som singel i 1991 i samband med utgivinga av plateboksen Pandora's Box, sjølv om den remiksa versjonen ikkje var med i plateboksen. Forskjellen frå originalen er at trommne er miksa høgare med meir romklang, den instrumentale overgangen mellom versa er dobbelt så lang og den same som overgangen mellom 2. og 4. vers og dei følgjande refrenga, og ein gitarharmoni er lagt til ved uttoninga. Ein ny musikkvideo vart filma og gitt ut til støtte for singelen. Den nyutgitte versjonen nådde nr. 36 på Mainstream Rock Tracks-lista og nr. 74 i Storbritannia. Den remiksa versjonen vart seinare gitt ut på soundtracket til filmen Armageddon.
Musikkvideo
endreVideoen til den nyutgitte versjonen er basert på ein telefonsex-samtale. Videoen, regissert av Marty Callner, viser ein ung mann under dyna med eit magasin som reklamerer for ei telefonsexlinje. Den unge mannen, som seier han er ein 26 år gammal advokat, og telefonsexoperatøren snakkar med kvarandre ei stund, heilt til det går inn i eit bilete av bandet som opptrer i ein kjellar (denne delen av videoen vart faktisk spelt inn i eit gammalt lager i Charlestown Navy Yard, som erstatta den gamle leilegheita til bandet på 1325 Commonwealth Avenue i Boston). Den vekslar fram og tilbake mellom Aerosmith som framfører «Sweet Emotion» og telefonsamtalen. Heilt på slutten vises både telefonsexoperatøren og den unge mannen å vera veldig ulike frå kvarandres oppfatningar; ho er ei overvektig eldre kvinne med ein baby som bur i eit nedslite hus, og han er ein tenåringsgut. Gjennom det meste av videoen speler Perry på ein Gibson Les Paul, men speler soloen på ein Fender Stratocaster.
Videoen er òg ein hyllest til filmen Risky Business frå 1983, ved at opningsscenene der den unge mannen snakkar med kvinna er nesten identiske med scenane i filmen der karakteren til Tom Cruise snakkar i telefonen med ei telefonjente.
Salslister
endre| Liste (1975) | Plassering |
|---|---|
| Canada Top Singles (RPM)[14] | 56 |
| US Billboard Hot 100[15] | 36 |
Salstrofé
endre| Region | Salstrofé | Salstal |
|---|---|---|
| Storbritannia (BPI)[16] | Sølv | 200 000^ |
| USA (RIAA)[17] | 3× Platina | 6 000 000^ |
|
xuspesifserte tal er baserte på sertifiseringa aleine | ||
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Sweet Emotion» frå Wikipedia på engelsk, den 8. mai 2023.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Stephen Thomas Erlewine. «Toys in the Attic - Aerosmith > Overview». AllMusic. Rovi Corporation. Henta 8. mai 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Greatest Hits (CD insert). Aerosmith. U.. S.A.: Columbia Records. 1993 [1980]. CK 57367.
- ↑ 3,0 3,1 Toys in the Attic (CD insert). Aerosmith. U.S.A.: Columbia Records. 1993 [1975]. CK 57362.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Aerosmith - Billboard Singles». AllMusic. Rovi Corporation. Henta 15. november 2010.
- ↑ 5,0 5,1 «Aerosmith | Musikkvideoar, nyheiter, bilete, turnédatoar, ringjetonar og songtekstar». MTV. Arkivert frå originalen 29. juni 2012. Henta 9. mai 2023.
- ↑ Appel, Rich (14. februar 2015). «Revisionist History, Valentine's Day Edition: Captain & Tennille Crunches Aerosmith, Van Morrison Boots Lulu». Billboard (Prometheus Global Media). Henta 15. februar 2015.
- ↑ «CashBox Record Reviews» (PDF). Cash Box. 31. mai 1975. s. 24. Henta 4. mai 2023.
- ↑ «Behind The Music VH1 Part5». YouTube. Arkivert frå originalen 13. desember 2021.
- ↑ «Rabbit done died». Genius.
- ↑ Bosso, Joe (19. desember 2012). «Produksjonslegenden Jack Douglas om 18 karrieredefinerende plater». MusicRadar. Henta 9. mai 2023.
- ↑ Phillips, William; Cogan, Brian (20. mars 2009). Encyclopedia of Heavy Metal Music. ABC-CLIO. s. 15. ISBN 978-0-313-34801-3.
- ↑ 12,0 12,1 Masley, Ed (8. juni 2015). «25 beste Aerosmith-singler, fra 'Dream On' til 'Crazy'». The Arizona Republic. Henta 9. mai 2023.
- ↑ «Arkivert kopi». cbs2chicago.com. Arkivert frå originalen 31. mai 2010. Henta 17. januar 2022.
- ↑ "RPM Top Singles." RPM. Library and Archives Canada.
- ↑ "Aerosmith Album & Song Chart History" Billboard Hot 100 for Aerosmith. Prometheus Global Media.
- ↑ «British single salstrofé – Aerosmith – Sweet Emotion». British Phonographic Industry. Enter Sweet Emotion in the field Search. Select Title in the field Search by. Select single in the field By Format. Click Go
- ↑ «American single salstrofé – Aerosmith – Sweet Emotion». Recording Industry Association of America. If necessary, click Advanced, then click Format, then select Single, then click SEARCH
| 417: «Monkey Gone to Heaven» Pixies |
Plassering på lista til Rolling Stone frå 2010 over dei 500 beste songane gjennom tidene 416 «Sweet Emotion» Aerosmith |
415: «In Bloom» Nirvana |