Wander Johannes de Haas
universitetslærar
Wander Johannes de Haas (2. mars 1878–26. april 1960) var ein nederlandsk fysikar.
W. J. de Haas | |||
Wander Johannes de Haas (1925) | |||
Fødd | 2. mars 1878 Lisse i Nederland | ||
---|---|---|---|
Død | 26. april 1960 (82 år) Bilthoven i Nederland | ||
Bustad | Nederland | ||
Nasjonalitet | nederlandsk | ||
Område | fysikk | ||
Yrke | kurator, fysikar, universitetslærar, matematikar | ||
Institusjonar | Det tekniske universitetet i Delft Universitetet i Leiden Universitetet i Groningen | ||
Alma mater | Universitetet i Leiden | ||
Doktorgradsrettleiar | Heike Kamerlingh Onnes | ||
Doktorgradsstudentar | Frits Karel du Pré Cornelis Jacobus Gorter Gerardus J. Sizoo | ||
Kjend for | de Haas–van Alphen-effekt Shubnikov–de Haas-effekt Einstein–de Haas-effekt | ||
Ektefelle | Geertruida de Haas-Lorentz | ||
Medlem | Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen | ||
Han var elev av H.A. Lorentz og Heike Kamerlingh Onnes. Han var professor i Delft frå 1917, Groningen frå 1922 og i Leiden frå 1924. Han utførte fundamentale arbeid i magnetisme og lågtemperaturfysikk. de Haas–van Alphen-effekt og Einstein–de Haas-effekt er kalla opp etter han.
Kjelder
endre- Wander Johannes De Haas. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 4. november 2013.