Raudbuktrupial
Raudbuktrupial (Hypopyrrhus pyrohypogaster) er ein fugleart i trupialfamilien, Icteridae. Han er einaste medlemmen i den biologiske slekta Hypopyrrhus.
| Raudbuktrupial | |
.jpg) Bilete frå Medellín Foto: Francesco Veronesi
| |
| Utbreiing og status | |
Status i verda:  Sårbar Utbreiinga av Raudbuktrupial | |
| Systematikk | |
| Rike: | Dyr Animalia |
| Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
| Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
| Klasse: | Fuglar Aves |
| Orden: | Sporvefuglar Passeriformes |
| Familie: | Trupialfamilien Icteridae |
| Slekt: | Quiscalus |
| Art: | Raudbuktrupial H. pyrohypogaster |
| Vitskapleg namn | |
| Hypopyrrhus pyrohypogaster | |
Denne trupialen er endemisk for Colombia, der han er utbreidd i eit svært avgrensa og oppstykka område, og har naturlege habitat i subtropisk eller tropisk fuktig fjellskog. Arten er truga av habitatøydelegging, og Verdas naturvernunion, IUCN, klassifiserer han for tida som ein sårbar art.
Skildring
endre
Hannar av raudbuktrupialen blir ca. 30 centimeter og hofuglane ca. 27 cm i kroppslengd. Kjønna er like i utsjånad, heilt svarte, bortsett frå raudfarga på bakre buk og undergump. Nebbet er konisk forma og irisen er kvit eller gul. Hovudet og halsen med strupe og nakke har ein glinsande, stripete utsjånad årsaka av svarte, nakne fjørskaft og smale fjørfaner.[2]
Raudbuktrupial er ein endemisk art til Colombia, der han lever i tropisk skog langs dei tre fjellkjedene av Andes, i høgder på 800 til 2 400 meter over havet. Områda er utsette for trefelling til tømmerdrift og for å gjere veg for landbruket. Berre litt urørt skog finst att innanfor leveområdet. Til ein viss monn kan raudbuktrupialar tolerere uro og kan observerast i utkanten av skog, i plantasjar, på rydda land, i buskar, over beiteområde og ved vegar.[1] Unntatt i hekkesesongen, beitar dei vanlegvis i små, bråkete grupper oppe i trekronene. Nokre gonger er dei i fleirartsflokkar med andre trupialartar, inkludert oropendolaer. Raudbuktrupialar et frukt og insekt, fartar rundt mellom greiner og blad, og nokon gonger heng dei opp ned. Hekking føregår mellom mars og august. Reiret er ein koppforma struktur, gjort fast i ei treforgreining, laust sett saman av pinnar og daude blad. Egga er grøngråe, flekka og stripa mørkbrunt og lilla.[2] Hekkeparasitten stortrupial, Molothrus oryzivorus, kan nytte raudbuktrupialar som vert for sine egg.[1]
Raudbuktrupial vart tidlegare klassifisert som «sterkt truga», EN, av IUCN, men i 2012 vart trusselnivået senka til «sårbar». Dette er basert på at sjølv om habitatet til skogen er under press, har ein oppdaga nye stadar der han ikkje var kjent før. Den totale populasjonen er no estimert til å ligge i området mellom 2500 og 10 000 individ, som okkuperer eit areal på rundt 3700 km². Ein trur storleiken på populasjonen fell på grunn av stadig innsnevring og fragmentering av habitata.[1]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Red-bellied grackle» frå Wikipedia på engelsk, den 13. oktober 2018.
- Referansar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BirdLife International (2018) Species factsheet: Hypopyrrhus pyrohypogaster. Henta frå http://www.birdlife.org den 13. oktober 2018
- ↑ 2,0 2,1 Fraga, R. & Sharpe, C.J. (2018) Red-bellied Grackle (Hypopyrrhus pyrohypogaster) I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Henta den 13. oktober 2018
