Return to Sender
| Return to Sender Singel av Elvis Presley frå albumet Girls! Girls! Girls! | ||
| B-side |
«Where Do You Come» | |
|---|---|---|
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 5. september 1962 | |
| Innspelt | 27. mars 1962, Radio Recorders, Hollywood, California | |
| Sjanger | Rhythm and blues[1] | |
| Lengd | 2:07 | |
| Selskap | RCA Victor[2] | |
| Komponist | Otis Blackwell, Winfield Scott | |
| Låtskrivar(ar) | ||
| Produsent | Steve Sholes og Chet Atkins[2] | |
«Return to Sender» er ein song frå 1962 av den amerikanske songaren Elvis Presley. Songen vart skriven av Winfield Scott og Otis Blackwell.[2]
Songen vart spelt inn 27. mars 1962 i Radio Recorders i Hollywood og handlar om ein mann som postar brev til kjærasten sin etter ein krangel. Ho skriv «return to sender» (returner til avsendar) på dei og han held fram å skrive brev og nekta å innsjå at forholdet er over. Presley spelte «Return to Sender» i filmen Girls! Girls! Girls!.[2]
Med på innspelinga var Barney Kessel på elektrisk gitar, Tiny Timbrell på akustisk gitar, Ray Siegal på kontrabass, D.J. Fontana på trommer, Dudley Brooks på piano, Boots Randolph på barytonsaksofon, og Jordanaires på korvokal, i lag med forskjellige studiomusikarar, som trommeslagaren Hal Blaine. Songen opnar med ein saksofon. Ein annan saksofonist, Bobby Keys, hevda han spelte soloen på songen i memoara sine Every Night's A Saturday Night. Men Hardin skal ikkje ha møtt Presley før februar 1970, då han vart med i turnébandet hans. I tillegg vert denne påstanden avkrefta av RCA, Ernst Jorgensen (den offisielle arkivatoren for innspelingane til Presley), og studiologgane.[3]
Lister
endreSongen gjekk til topps på UK Singles Chart,[4] og nådde andreplassen på den amerikanske Billboard-lista. Songen gjekk derimot til topps på dei rivaliserande listene til Cash Box og Music Vendor. «Return to Sender» nådde òg femteplassen på R&B-lista.[5] Det var den første songen som toppa singellista under jula i Irland, sidan den irske singellista først vart starta opp i oktober 1962. Singelen selde til platinaplate hos RIAA for over 1 million selde eksemplar i USA.
Songen låg heile 11 veker på toppen av VG-lista i Noreg.[6]
Svarsong
endreGerri Granger spelte inn svarsongen «Don't Want Your Letters». Denne songen vart arrangert og dirigert av Bert Keyes. Han vart gjeven ut på singel på Big Top 45-3128.[7]
Andre versjonar
endre- 1962: Ray Pilgrim
- 1963: Brian Poole og The Tremeloes
- 1963: Tony Preysler
- 1964: The Hollyridge Strings (instrumental)
- 1965: The Castaway Strings (instrumental)
- 1975: Jan Lauritzen
- 1975: Rupert
- 1976: Johnny Farago
- 1977: Otis Blackwell
- 1977: Country Road
- 1977: Lee Jackson
- 1977: Johnny B. Good
- 1978: Jimmy Ellis
- 1979: Cisse Häkkinen
- 1979: Roy Loney & The Phantom Movers
- 1979: Jam Rock Band
- 1979: The Persuasions
- 1979: Ral Donner
- 1981: Dave Kelly
- 1981: Ray Smith
- 1981: Danny Mirror & The Jordanaires
- 1984: New Jordal Swingers
- 1989: The Jordanaires
- 1989: The Residents
- 1990: Ian McCulloch
- 1992: Wickströms
- 1993: Ty Tender
- 1994: Dave Edmunds
- 1994: The Rocking Ghosts
- 1994: Lee Towers
- 1995: The Nashville Super Guitars (instrumental)
- 1996: Ettore Stratta - Memphis Symphony Orchestra (instrumental)
- 1997: Sammy «Sax» Mintzer
- 1997: Andy Lee Lang & The Spirit
- 1998: Hubbas
- 1999: Larry Layne
- 2000: Anders Johansson - Jakob Hydén
- 2000: Las Vegas Impersonators
- 2000: Memphis King
- 2000: Ricardo Caliente (instrumental)
- 2002: Las Vegas International Philharmonic (instrumental)
- 2002: D.K. Davis
- 2002: Helmut Lotti
- 2003: Erin Alden
- 2003: Eilert Pilarm
- 2003: Mike Andersen
- 2005: Matt Lewis
- 2005: Christer Sjögren
- 2005: John Beardsley
- 2006: The Mighty Echoes
- 2006: Wing
- 2006: Alan Merrill
- 2007: DJ Graceland feat. Las Vegas
- 2009: AcaPelvis
- 2009: Tom Green
- 2010 : Svenne Hedlund
- 2010 : James Reyne
- 2010 : Friðrik Ómar
- 2010: The Good Fellas
- 2011: Henrik Åberg - Jack Baymoore
- 2012: The SilverBalls
- 2012: Merrill Osmond
- Rod Stewart
- Danté (Denis Pantis)
- Gerri Granger
Andre språk
endreEin fransk versjon vart omsett av og framført av Henri Salvador som «Retour au porteur» i 1963. Denne versjonen vart òg spelt inn av Betty & The Bops i 2000 og Frank Michael i 2003.
Ein tysk versjon vart omsett av Camillo Felgen og kalla «Zurück an Johnny». Denne vart framført av Ted Herold i 1963. Ein annan tysk versjon vart omsett av Volker Rosin og framført som «Bye bye ihr Kinder» av Volker Rosin und die Lolly Pops i 1995.
Det er blitt omsett to nederlandske versjonar. Den første vart omsett av Nelly Byl og kalla «Verkeerd verbonden». Denne vart framført av Will Tura i 1984. Den ande versjonen vart omsett av John Spencer og Rob Peters og framleis kalla «Return to Sender». Denne vart framført av John Spencer i 1985.
Ein dansk versjon av songen vart omsett av Nils P. Jørgensen og kalla «En tur i center». Denne vart framført av Bamses Venner i 1984.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Return to Sender (song)» frå Wikipedia på engelsk, den 27. november 2016.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ «Elvis Presley - Girls! Girls! Girls!». Allmusic. Henta 27. november 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Rice, Jo (1982). The Guinness Book of 500 Number One Hits (1st utg.). Enfield, Middlesex: Guinness Superlatives Ltd. s. 67. ISBN 0-85112-250-7.
- ↑ Jorgensen, Ernst (1998). Elvis Presley: A Life in Music - The Complete Recording Sessions. St. Martin's Press.
- ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th utg.). London: Guinness World Records Limited. s. 144–5. ISBN 1-904994-10-5.
- ↑ Whitburn, Joel (2004). Top R&B/Hip-Hop Singlar: 1942-2004. Record Research. s. 468.
- ↑ [1] Return to Sender på VG-lista
- ↑ «Gerri Granger - Don't Want Your Love Letters / Ain't It Funny - Bigtop - USA - 45-3128». 45cat. Henta 5. april 2014.
Bakgrunnsstoff
endre- Tekst Arkivert 2017-01-23 ved Wayback Machine.
- Elvis Presley Studio Recording Sessions: 27. mars 1962
| Føregangar «King of the Whole Wide World» Elvis Presley |
Toppen av VG-lista Elvis Presley 11 veker, Veke 50 1962–veke 8 1963 |
Etterfylgjar «Jeg vil ha en blå ballong» Arne Bendiksen |