Sulam
Sulam (arabisk سولم, hebraisk סוּלַם)[1] er ein arabisk landsby nordaust i Israel. I antikken vart han kalla Shunama og Sjunem, og vart først nemnt i Amarnabreva på 1300-talet fvt. Arkeologiske utgravingar i landsbyen syner at han har vore busett sidan bronsealderen. Han ligg nær Afula og høyrer til Bustan al-Marj regionale kommune. I 2007 var folketalet 2 500.
| Sulam | |||
| סוּלַם, سولم | |||
| landsby | |||
 Sulam, sett frå Nabi Dahi
| |||
| Land |  Israel
| ||
|---|---|---|---|
| Distrikt | Nord distrikt | ||
| Kommune | Bustan al-Marj | ||
| Koordinatar | 32°36′20.28″N 35°20′3.50″E / 32.6056333°N 35.3343056°E | ||
| Folketal | 2 500 (2007) | ||
 Sulam 32°36′20″N 35°20′04″E / 32.605633333333°N 35.334305555556°E | |||
  Kart som viser Sulam.
| |||
| Wikimedia Commons: Sulam | |||
Historie
endre
I Amarnabreva frå 1300-talet fvt., som var nokre leirtavler skrivne med kileskrift på akkadisk, var landsbyen ført opp med namnet Shunama, som vart erobra av den kanaanittiske krigsherren Lab'ayu saman med fleire andre byar i Dothandalen og sørlege Jezreeldalen.[3] Sulam er òg identifisert som den bibelske landsbyen Sjunem, som er sagt å høyre til Jissakar-stamma og staden der filistrane slo leir før det siste slaget til Saul,[4][5] og fødebyen til Abisjag, konkubina til kong David i 1. Kongebok 1:1.
Landsbyen er nemnd som Sulem på 300-talet evt., som Onomasticon av Eusebius og av Jerome, og begge desse skriv at han ligg 5 romerske mil frå Tabor.[5] Landsbyen vart av krossfararane (1100-talet) kalla Suna.[6]
Under osmansk styre var Sulam oppført i osmanske skattelister frå 1596 som ein del av Jinin nahiya i Lajjun liwa. Han hadde eit folketal på 26 muslimske familiar.[7] Edward Robinson og Eli Smith, som vitja landsbyen midt på 1800-talet, skildra han som «liten og skitten» og innbyggjarane som «siviliserte og venlege.»[5]
The Survey of Western Palestine (1881) skildra Sulam som «ein stor landsby i fjellsida nær foten av Jebel ed Duhy.» Dei skreiv vidare at delar av landsbyen var bygde av stein, og at det i vest låg skuggefulle hagar med sitrontre. Ei fleirårig kjelde i vest gav vatn til cisterner slik at landsbyen hadde god tilgang til ferskvatn.[6]
Under Palestinamandatet og folketeljinga i 1931 var det 85 busette hus i Sulam med eit folketal på 328 muslimar.[8]
Det er gjort mange arkeologiske utgravingar i og rundt landsbyen med funn frå dei tidlegare periodane.
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Sulam» frå Wikipedia på engelsk, den 21. februar 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine.
- Covello-Paran, Karen (10/9/2006): Sulam Arkivert 2013-07-30 ved Wayback Machine., Hadashot Arkheologiyot, no.118
- Covello-Paran, Karen (7/2/2010): Sulam Final Report Arkivert 2013-07-30 ved Wayback Machine., Hadashot Arkheologiyot, no.122
- Conder, Claude Reignier; Kitchener, H. H. (1882). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 2. London: Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Guérin, Victor (1880). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine (på fransk). 3: Galilea, pt. 1. Paris: L'Imprimerie Nationale. s.112 - s. 114
- Goren, Yuval et al., (2004). Yuval Goren, Israel Finkelstein, Michal Artzy, red. Inscribed in clay: provenance study of the Amarna tablets and other ancient Near Eastern texts. Emery and Claire Yass Publications in Archeology (Original from the University of Michigan). ISBN 9789652660206.
- Hadawi, Sami (1970). Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine. Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral.
- Hana, Butrus (8/1/2008): Sulam Final Report Arkivert 2013-07-30 ved Wayback Machine., Hadashot Arkheologiyot, no.120
- Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2.
- Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestine.
- Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder og Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Robinson, Edward, Eli Smith (1860): Biblical Researches in Palestine and the Adjacent Regions: A Journal of Travels in the Year 1838, Published by Crocker & Brewster, Item notes:v.2 (s.324-325 )
- Wilson, Charles Williams, ed. (1881, 1884): Picturesque Palestina, Sinai and Egypt. Vol. 2 of 4.
- ↑ Palmer, 1881, s.167
- ↑ Wilson, 1881, 1884, s.31
- ↑ Goren et al., 2004, s. 262.
- ↑ Yoram Tsafrir, Leah Di Segni and Judith Green (1994). Tabula Imperii romerski: Judea, Palaestina. Jerusalem: Israel Academy of Sciences and Humanities. s. 236.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Robinson and Smith, 1860, s. 324-325.
- ↑ 6,0 6,1 Conder og Kitchener, 1882, s. 87
- ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 161.
- ↑ Mills, 1932, s. 76