Knut, Knud og Knute er mannsnamn av nordisk opphav. Det kjem truleg av norrønt knútr, det same ordet som moderne «knute», men kan og tyda «den kjekke».

Knut den mektige (Cnut Rex) i eit manuskript frå ca. 995-1035.

I Danmark har Knut vore eit kongenamn, og då i tydinga samlande - eit knutepunkt.[treng kjelde] Knut den mektige samla eit stort rike.

Knut har namnedag 7. januar.

Namneformer og frekvens

endre
Namneform Brukarar¹
Knut 28 268
Knud 216
Knute <3
¹ (Nordmenn som har namnet som første eller einaste føremnamn. Kjelde: SSB)

Knut er kjend frå 1100-talet og var spesielt populær frå 1800-talet og framover, med ein topp rundt 1950-åra. Dei siste åra har namnet hatt ein nedgang, men er framleis vanleg.

Namnet har vorte brukt av fleire kongelege, mellom anna Knut den mektige, den danske nasjonalhelgenen Knut den heilage (som vert minna 13. januar og 10. juli) og prinsen Knut Lavards (som vert minna 7. januar; trettandedagsknut).

Kjende namneberarar

endre

Oppdikta personar

endre

Kjæledyr

endre
 
Isbjørnen «Knut» som unge i Berliner zoo

Kjelder

endre

Bakgrunnsstoff

endre