Kvithalsflekkskarv
Kvithalsflekkskarv (Phalacrocorax punctatus) er ein medlem av skarvfamilien og endemisk for New Zealand.
Kvithalsflekkskarv | |
Kvithalsflekkskarv, frå Auckland Zoo Foto: Wikipedia-brukar HButt
| |
Status | |
Status i verda: Livskraftig | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Fuglar Aves |
Orden: | Sulefuglar Suliformes |
Familie: | Skarvefamilien Phalacrocoracidae |
Slekt: | Phalacrocorax |
Art: | Kvithalsflekkskarv P. punctatus |
Vitskapleg namn | |
Phalacrocorax punctatus |
Kvithalsflekkskarvar er ca. 70 centimeter i gjennomsnittleg lengd og veg om lag 1,2 kilogram. Dei skil seg frå andre typiske skarveartar med slank kroppsform og gjennomgåande lyse farger, der lys brungrått er dominerande farge. Fjørene på rygg og venger har små, markerte svarte flekker. I hekkedrakta har dei framoverbøygd dobbel fjørtopp. Hale, overgump og undergump og området frå tarsen og opp er svart. Dei har ei brei, klår, kvit stripe på kvar side av halsen og opp til oversida av auget. Den nakne huda i andletet er i grønt. Ikkje-hekkedrakta manglar fjørtoppane, undersida blir bleikare og den kvite stripa langs halsen er smalare og utydeleg. Nebbet er alltid brunt og føtene gule. Ungfuglar har bleikare farger i fjørdrakta og manglar heilt den kvite stripa på halsen.
Kvithalsflekkskarvar hekkar på eit lite utval av stader langs kysten av både Nordøya og Sørøya. Dette inkluderer Haurakigolfen og Wellington Harbour på Nordøya. Dei hekkar dessutan i Marlborough-sundet og sørover kysten til Banks Peninsula. Vidare frå North Otago ned til The Catlins på søraustre hjørne av Sørøya. På vestkysten av Sørøya, i Foveaux-sundet og rundt Stewart Island/Rakiura er hekkeplassane meir spreidde.
Denne skarvarten dannar både små og store koloniar, frå 10 til 700 par, men deler ikkje kolonien med andre skarveartar. Hekketida varierer mykje med hekkelokaliteten, samla sett er det så og seie året rundt. Kvithalsflekkskarvar legg typisk tre egg i kullet, rugetida er i gjennomsnitt 31 dagar og ungane treng ytterlegare mellom 57 og 71, typisk 62 dagar til dei er flygedyktige. Dei kan nå levealder på 10 år.
Utanom hekkesesongen kan dei trekkje over lange strekningar langs kysten for å søkje føde, opp til 500 kilometer er registrert for ein ringmerkt ungfugl. Beitande kvithalsflekkskarvar kan danne flokkar på opp til 2000 individ. Dei beitar på djupt vatn opp til 15 kilometer frå land.
Føda består hovudsakleg av opp til 15 centimeter lange fiskar og marine virvellause dyr, dette inkluderer små sovekutlingar, morider, brisling og blekksprutar. Mest vanleg varer dukka i 30 sekund med pausar på 15 sekund, men dei kan vere under vatn i 70 sekund.
IUCN reknar denne arten som livskraftig.[1] Populasjonen er estimert til 10 000-50 000 hekkande par og er truleg aukande.[2]
Kjelder
endre- Barrie Heather og Hugh Robertson, The Field Guide to the Birds of New Zealand (revised edition), Viking, 2005
- BirdLife International (2012) Species factsheet: Phalacrocorax punctatus Arkivert 2016-03-05 ved Wayback Machine.. Henta frå http://www.birdlife.org den 28. august 2012
Referansar
endreBakgrunnsstoff
endre- Videoar, bilete og lydopptak av kvithalsflekkskarvar hos Internet Bird Collection