Olaf Olafsen
Olaf Olafsen (3. september 1843–8. februar 1932) var ein norsk prest og historikar.
Olaf Olafsen | |
Statsborgarskap | Noreg |
Fødd | 3. september 1843 Dovre kommune |
Død |
8. februar 1932 (88 år) |
Yrke | prest |
Religion | Den evangelisk-lutherske kyrkja |
Far | Jørgen Olafsen |
Olafsen var fødd i Dovre, Jørgen Olafsen var far hans. Olafsen voks opp i Romsdal, frå 1849 i Veøy prestegjeld. Han tok eksamen ved lærarskule i 1864 og vart cand.theol. i 1873. Han dreiv folkehøgskule i Veøy i 1874, var amtsskulelærar i Romsdal 1876, sokneprest i Eid frå 1877 og sidan på Byneset frå 1883 og i Ullensvang 1889-1913. Olafsen var særs interessert i hagebruk og i hans tid var prestegarden i Ullensvang eit sentrum for fruktdyrkinga i Hardanger.
Olafsen skipa Hardanger Historielag i 1908 og var formann fram til 1913. Han styrte tidsskriftet «Hardanger» og ei kjeldskriftsamling fram til 1926. Som medlem av Høgfjellskommisjonen skreiv han to verk, ei om eigedomstilhøva på Hardangervidda særskilt, og ei om Jordfællesskab og Sameie. I 1917 vart han statsstipendiat, 74 år gammal.
Olafsen gav ut si fyrste bygdebok i 1907, om Ullensvang. På 1920-talet kom fleire bygdebøker, om Kvam, Granvin, Ulvik og Veøy. Han skreiv også om smelting av myrmalm i eldre tid, og bøkene Norske slægstnavne og Norsk prestgårdsliv. Ein sjølvbiografi, Mit liv gjenoplevet i mindet, kom ut i 1947.
Han døydde i Bergen i 1932.
Kjelder
endre- Norsk Allkunnebok. IX. bandet, 1959
- Biografi i Store norske leksikon
Litteratur
endre- sambok 31 bøker av/om Olafsen