Peter Handke

	Peter Handke
	;
Statsborgarskap	Austerrike
Fødd	6. desember 1942 (82 år); Griffen
Yrke	skribent, filmregissør, manusforfattar, omsetjar, skodespelforfattar, prosaforfatter, lyrikar, novelleforfattar
Språk	tysk
Sjanger	roman, novelle, dikt, teater, essay, filmmanus, dagbok, dikt, skodespel
Medlem av	Serbias vitenskaps- og kunstakademi, Republika Srpskas vitenskaps- og kunstakademi, Serbias forfatterforening, Slovenias akademi for vitenskap og kunst
Ektefelle	Libgart Schwarz, Sophie Semin
Born	Amina Handke, Léocadie Handke
	Peter Handke på Commons

Peter Handke (fødd 6. desember 1942 i Griffen i Kärnten) er ein austerriksk forfattar.

I 2014 vart Peter Handke tildelt Ibsenprisen.^[1] I 2019 vann han Nobelprisen i litteratur.^[2]

Bakgrunn

Peter Handke og mor hans budde i Aust-Berlin frå 1944 til 1948, før dei på nytt busette seg i Griffen. Her fekk han ein oppvekst påverka av alkoholismen til stefaren Bruno og eit avgrensa kulturelt utsyn i småbyen. Mora gjorde sjølvmord i 1971, dette er eit emne i boka Wunschloses Unglück frå 1972, som vart omsett til Kravløs ulykke på norsk.

I 1954 vart Handke send til ein katolsk guteskole i Tanzenberg i Kärnten. Her publiserte han sine første tekstar i skoleavisa Fackel. I 1959 flytta han til Klagenfurt for vidare skolegang, før han i 1961 vart jusstudent ved universitetet i Graz.

Tilhøvet til Serbia

Sidan Kosovokrigen har Peter Handke stått på eit kontroversielt standpunkt gjennom si støtte til Serbia i striden om Kosovo. Han meinte Slobodan Milosevic hadde vorte tvinga til å forsvare folket sitt i Balkan-krigen på 1990-talet. Han heldt også tale ved gravferda til Milosevic. Sjølv har Handke peika på at han ikkje har nekta for eller bagatellisert massakrar under krigen i Jugoslavia.^[3]

Bibliografi

Die Hornissen, 'Vepsane', roman, 1966^[4]
«Publikumsbeschimpfung und andere Sprechstücke», 1966, urframført under regi av Claus Peymann
«Begrüßung des Aufsichtsrates», 1967
«Der Hausierer», 1967
«Kaspar», 1967 norsk omsetjing ved Johan Borgen 1971: Kaspar
«Deutsche Gedichte», 1969
«Die Innenwelt der Außenwelt der Innenwelt», 1969.
«Prosa, Gedichte, Theaterstücke, Hörspiele, Aufsätze», 1969
«Das Mündel will Vormund sein», Regie: Claus Peymann, Theater am Turm, 1969
«Die Angst des Tormanns beim Elfmeter», Drehbuch, 1970, filmatisert av Wim Wenders, ORF, WDR, 1972, norsk omsetjing ved Unn Bendeke Kielland 1971: Målmannens angst ved straffesparkmerket ISBN 82-05-35267-4 E-bok
«Geschichten aus dem Wienerwald von Ödön von Horvath», Nacherzählung, 1970
«Wind und Meer. Vier Hörspiele», 1970
«Chronik der laufenden Ereignisse», 1971
«Der Ritt über den Bodensee», 1971, 'Rideturen over Bodensjøen'^[4]
«Der kurze Brief zum langen Abschied», 1972 norsk omsetjing ved Unn Bendeke Kielland 1973: Fra kort brev til lang avskjed
«Ich bin ein Bewohner des Elfenbeinturms», 1972 'Jeg er en beboer i Elfenbenstårnet'^[4]
«Stücke 1», 1972
«Wunschloses Unglück», 1972 norsk omsetjing ved Unn Bendeke 1977: Kravløs ulykke
«Die Unvernünftigen sterben aus», 1973, Regie: Horst Zankl, Zürich: Theater am Neumarkt, 1974
«Stücke 2», 1973
«Als das Wünschen noch geholfen hat. Gedichte, Aufsätze, Texte, Fotos», 1974
«Der Rand der Wörter. Erzählungen, Gedichte, Stücke», 1975
«Die Stunde der wahren Empfindung», 1975
«Falsche Bewegung», 1975
«Die linkshändige Frau», 1976, filmatisert 1977, norsk omsetjing ved Unn Bendeke 1977: Den kjevhendte kvinnen ISBN 82-05-09436-5
«Das Ende des Flanierens. Gedichte», 1977
«Das Gewicht der Welt. Ein Journal», 1977
«Langsame Heimkehr», 1979 norsk omsetjing ved Unn Bendeke 1981: Hjemreisen ISBN 82-05-12858-8
«Die Lehre der Sainte-Victoire», 1980
«Über die Dörfer»,1981
«Die Geschichte des Bleistifts», 1982
«Der Chinese des Schmerzes», 1983
«Die Wiederholung», 1986 'Gjentakinga'^[4]
«Der Himmel über Berlin», med Wim Wenders, 1987
«Die Abwesenheit. Ein Märchen», 1987, filmatisert ved forfattaren 1992, norsk omsetjing ved Unn Bendeke De tusen stiers land : et eventyr
«Gedichte», 1987
«Nachmittag eines Schriftstellers», 1987
«Das Spiel vom Fragen oder Die Reise zum sonoren Land», 1989
«Versuch über die Müdigkeit», 1989
«Noch einmal für Thukydides», 1990
«Versuch über die Jukebox», 1990
«Abschied des Träumers vom Neunten Land», 1991
«Versuch über den geglückten Tag. Ein Wintertagtraum», 1991
«Die Stunde, da wir nichts voneinander wußten. Ein Schauspiel», 1992, urframført under regi av Claus Peymann, Wien, Burgtheater, norsk omsetjing ved Sverre Dahl 1998: Timen da vi ikke visste noe om hverandre : et skuespill
«Die Theaterstücke», 1992
«Drei Versuche. Versuch über die Müdigkeit. Versuch über die Jukebox. Versuch über den geglückten Tag», 1992 norsk omsetjing ved Unn Bendeke 1993: Tre forsøk Om tretthet ; Om jukeboksen ; Om den vellykkede dag
«Langsam im Schatten. Gesammelte Verzettelungen 1980-1992», 1992
«Die Kunst des Fragens», 1994
«Mein Jahr in der Niemandsbucht. Ein Märchen aus den neuen Zeiten», 1994 norsk omsetjing ved Unn Bendeke Mitt år i Ingenmannsbukten : et eventyr fra de nye tider ISBN 82-05-23848-0
«Eine winterliche Reise zu den Flüssen Donau, Save, Morawa und Drina oder Gerechtigkeit für Serbien», 1996
«Sommerlicher Nachtrag zu einer winterlichen Reise», 1996
«Zurüstungen für die Unsterblichkeit. Königsdrama», Regie: Claus Peymann, Wien, Burgtheater, 1997
«In einer dunklen Nacht ging ich aus meinem stillen Haus», 1997
«Am Felsfenster morgens. Und andere Ortszeiten 1982 - 1987», 1998
«Ein Wortland. Eine Reise durch Kärnten, Slowenien, Friaul, Istrien und Dalmatien» med Liesl Ponger, 1998
«Die Fahrt im Einbaum oder Das Stück zum Film vom Krieg», 1999, Urframført ved Wiener Burgtheater
«Lucie im Wald mit den Dingsda. Mit 11 Skizzen des Autors», 1999
«Unter Tränen fragend. Nachträgliche Aufzeichnungen von zwei Jugoslawien-Durchquerungen im Krieg, März und April 1999», 2000
«Mein Jahr in der Niemandsbucht. Ein Märchen aus den neuen Zeiten», 2000
«Der Bildverlust oder Durch die Sierra de Gredos», 2002
«Mündliches und Schriftliches. Zu Büchern, Bildern und Filmen 1992-2000», 2002
«Untertagblues. Ein Stationendrama», 2003
«Sophokles: Ödipus auf Kolonos», 2003, omsetjing
«Don Juan (erzählt von ihm selbst)», 2004
Die Tablas von Daimiel, 2005
Gestern unterwegs, 2005
Spuren der Verirrten, 2006
Kali. Eine Vorwintergeschichte, 2007
Samara, 2007
Immer noch Sturm, 2010; omsett til nynorsk av Jon Fosse som Stendig storm
Die schönen Tage von Aranjuez. Ein Sommerdialog (2012, 'Dei vakre dagane i Aranjuez. Ein sommardialog')^[4]

Kjelder

↑ «Da Handke møtte pipekonsert i Oslo». Dagsavisen. Henta 20. oktober 2019.
↑ Blom, Hans Petter (10. oktober 2019), «Peter Handke og Olga Tokarczuk vant Nobels litteraturpris», NRK (på norsk bokmål), henta 10. oktober 2019
↑ Dag og Tid 4.4.2014
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 «Peter Handke». Store norske leksikon. Henta 11. oktober 2019.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Peter Handke

[1] «Da Handke møtte pipekonsert i Oslo». Dagsavisen. Henta 20. oktober 2019.

[2] Blom, Hans Petter (10. oktober 2019), «Peter Handke og Olga Tokarczuk vant Nobels litteraturpris», NRK (på norsk bokmål), henta 10. oktober 2019

[3] Dag og Tid 4.4.2014

[SNL-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 «Peter Handke». Store norske leksikon. Henta 11. oktober 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

Peter Handke

Statsborgarskap	Austerrike
Fødd	6. desember 1942 (82 år) Griffen
Yrke	skribent, filmregissør, manusforfattar, omsetjar, skodespelforfattar, prosaforfatter, lyrikar, novelleforfattar
Språk	tysk
Sjanger	roman, novelle, dikt, teater, essay, filmmanus, dagbok, dikt, skodespel
Medlem av	Serbias vitenskaps- og kunstakademi, Republika Srpskas vitenskaps- og kunstakademi, Serbias forfatterforening, Slovenias akademi for vitenskap og kunst
Ektefelle	Libgart Schwarz, Sophie Semin
Born	Amina Handke, Léocadie Handke

Peter Handke på Commons