You Can’t Always Get What You Want

The Rolling Stones-kronologi
«You Can't Always Get What You Want» Singel av The Rolling Stones frå albumet Let It Bleed

A-side	«Honky Tonk Woman»
Språk	engelsk
Utgjeve	4. juli 1969
Innspelt	Olympic Studios i London, 1969
Sjanger	Rock
Lengd	4:49 (original 7:31)
Selskap	Decca F.12952 (UK) London 45.910 (US)
Komponist	Mick Jagger, Keith Richards
Tekstforfattar	Mick Jagger, Keith Richards
Låtskrivar(ar)	Jagger/Richards
Produsent	Jimmy Miller
«Street Fighting Man» (1968)	«You Can't Always Get What You Want»	«Brown Sugar» (1971)

«You Can't Always Get What You Want» er ein song av Rolling Stones på albumet Let It Bleed frå 1969. Han er skriven av Mick Jagger og Keith Richards og vart av musikkmagasinet Rolling Stone rangert på 100. plass på lista deira over dei 500 største songane gjennom tidene.

Songen

«You Can't Always Get What You Want» vart spelt inn 16. og 17. november 1968 ved Olympic Sound Studios i London. London Bach Choir opnar songen og er med gjennom songen til den mektige finalen. Jimmy Miller, produsenten til the Rolling Stones på denne tida, speler trommer på songen i staden for Charlie Watts. Al Kooper speler piano, orgel og valthorn, medan Rocky Dijon spelar conga og maracas. Nanette Workman syng korvokal, men er omtalt som «Nanette Newman» på plateomslaget.

Dei tre første versa omhandlar dei tre store emna på 1960-talet: kjærleik, politikk og narkotika. Kvart vers fangar essensen i den opphavlege optimismen og den endelege desillusjoneringa, etterfølgd av den resignerte pragmatismen i refrenget.

Richie Unterberg frå allmusic skriv om songteksten at han syner slutten på den lange festen som var 1960-åra, eit fotografi av Swinging London som brenn ut, men at melodien samstundes er positiv og at refrenget minnar oss på at me ikkje alltid kan få det me vil ha, men at me får det me treng.^[1]

Utgjeving

Songen har vorte ein moderne rockeklassikar, men vart berre gjeven ut som B-sida til «Honky Tonk Women» i ei forkorta utgåve. Han har vore ein av dei mest populære innspelinga til the stones og er gjeven ut på samlealbuma Hot Rocks, Singles Collection og Forty Licks.

Songen er ein av songane Rolling Stones har spelt flest gongar på konsertar, mellom anna på grunn av det allsongvennlege refrenget. Konsertutgåver av songen finst på albuma Love You Live, Flashpoint, Live Licks og The Rolling Stones Rock and Roll Circus.