Adam and the Ants

Adam and the Ants var eit engelsk rockeband som vart danna i London i 1977. Gruppa eksisterte i to inkarnasjonar, begge fronta av Adam Ant, og varte frå 1977 til 1982. Den første vart skipa i mai 1977 og var kjend som The Ants fram til november av det året. Ho oppnådde betydeleg kultpopularitet under overgangen frå punkrock-æraen til postpunk- og new wave-æraen, og vart kjend for det kraftige camp-stilen sin, openberre seksualiserte sceneopptredenar og songar. Den endelege besetninga av denne inkarnasjonen - Dave Barbarossa, Matthew Ashman og Leigh Gorman — forlét bandet i januar 1980 etter forslag frå Malcolm McLaren, som i røynda var manageren deira, for å skipe Bow Wow Wow.

Adam and the Ants
Opphav	London i England
Aktiv	1977–1982
Sjanger	New wave postpunk punkrock alternativ rock
Tilknytte artistar	Bazooka Joe Bow Wow Wow Rema-Rema The Monochrome Set The Moors Murderers The Wolfmen Wide Boy Awake Rachel Stamp
Plateselskap	CBS Do It Decca
Tidlegare medlemmer	Adam Ant Andy Warren Paul Flannagan Lester Square Mark Ryan David Barbarossa Jordan Johnny Bivouac Matthew Ashman Leigh Gorman Chris 'Merrick' Hughes Terry Lee Miall Marco Pirroni Kevin Mooney Gary Tibbs

Den andre inkarnasjonen av Adam and the Ants inneheldt gitaristen Marco Pirroni og trommeslagaren og produsenten Chris Hughes, og vart kjend for bruken av Burundi-trommer. Denne gruppa varte frå februar 1980 til mars 1982, og oppnådde stor kommersiell suksess i Storbritannia og i utlandet som fortsette inn i solokarrieren til frontmannen. Med musikkvideoane deira som vart sendt på MTV og Ant som gjeste-VJ på stasjonen, vart dei assosierte med den andre britiske bølgja.

Historie

Skiping

Før Adam and the Ants spelte Adam Ant bass i pubrockgruppa Bazooka Joe, no først og fremst kjent som bandet som stod øvst på plakaten då Sex Pistols spelte den første konserten sin 6. november 1975 på Central Saint Martins College of Art and Design. Etter å ha vore vitne til dette, slutta han i bandet med den hensikta å danna sitt eige, inspirert av Pistols. Førebels kalla The B-Sides, øvde dei regelmessig dei følgjande månadene, men utan ein trommeslagar klarte dei aldri å få seg ein spelejobb. I mellomtida hadde Adam Ant vorte ven med nokre innverknadsrike personar i det spirande pønkmiljøet i London, spesielt Jordan, som jobba i SEX-butikken til Malcolm Maclaren og Vivienne Westwood. The Ants vart til slutt danna tidleg i 1977 med ei besetning som bestod av Lester Square (gitar), Andy Warren (bassgitar) og Paul Flannagan (trommar). Square drog for å fullføra eit kurs på ein kunstskule (og danna seinare The Monochrome Set) berre dagar etter at The Ants spelte den første spelejobben sin 5. mai 1977, på eit soverom i Muswell Hill.

Mark Ryan erstatta Square på gitar og spelte dei første formelle spelejobbane (starta med ei framferd på ICA i London 10. mai 1977). I byrjinga av juni vart Flannagan erstatta av Dave Barbarossa (òg kjent som Dave Barbe) og den resulterande besetninga spelte inn «Plastic Surgery» (saman med sju andre ikkje-utgjevne demoar seinare kalla «Jubilee Demos» av bootleggarar) og omtalt i filmen Jubilee som bandet til Adam sin karakter Kid, inntil Ryan vart erstatta av Johnny Bivouac i oktober 1977. Kort tid etter dette tok gruppa det lengre bandnamnet Adam and the Ants.

Tidlege opptak

Bandet gjorde radiodebuten sin på John Peel-showet med ei innspeling den 23. januar 1978. Dette inkluderte songen «Lou», med manageren i gruppa, Jordan, på hovudvokal (som ho regelmessig gjorde på scenen frå midten av 1977 til mai 1978 då ho gav seg i bandet). Dagen etter spelte Adam and the Ants inn «Deutscher Girls» på nytt (og overdubba ein gitarsolo til den ovannemnde versjonen av «Plastic Surgery») for filmmusikken til Jubilee, som skulle sleppast i april - dei to spora på albumet er vinyldebuten til gruppa.

Sjølv om det var populært, vart antrekket, ifølgje kritikaren Simon Price, «avvist av punk-kjennarar som noko av eit tulleband». Ved å turnera mykje rundt i Storbritannia, ofte med Siouxsie and the Banshees, viste dei seg å vera upopulære blant mykje av den britiske musikkpressa som mislikte dei fetisjistiske tekstane og bileta deira. Som svar danna gruppa ein sterk – til tider ideologisk – rapport med amatør-punk-fanziner som Ripped And Torn, noko som gav dei meir gunstig dekning. Bandet bygde opp ei sterk kultfølgje (det tidlege «Antpeople»), men sleit med å finna suksess eller til og med ein platekontrakt (bortsett frå dei to songane på Jubilee-albumet) til 1978, då dei vart signerte til Decca.

På dette tidspunktet hadde Adam and the Ants vore gjennom fleire besetningsendringar før dei til slutt slo seg på den stabile besetninga med Adam Ant (vokal og gitar), Matthew Ashman (gitar), Andy Warren (bassgitar) og Dave Barbe (trommer). Det var denne besetninga som spelte inn og gav ut den første singelen deira «Young Parisians» til forvirra meldingar og liten suksess. Dei spelte òg inn begge sider av ein planlagt andre singel, «Zerox»/«Kick» i RAK Studios, pluss totalt nitten demoinnspelingar (inkludert ein annan versjon av «Zerox») som alle vart spelt inn i Decca sitt eige studio i West Hampstead. Alle desse, så vel som andre tidlege innspelingar og demoer, dukka til slutt opp som piratkopiplater. Dei spelte òg inn ytterlegare to John Peel-økter i juli 1978 og mars 1979. Alle tre øktene vart gjevne ut i 2001 på The Complete Radio 1 Sessions.

Tilsynelatande ute av stand til å marknadsføra bandet på ein tilfredsstillande måte, lét Decca dei gå tidleg i 1979, og gruppa, framleis med same besetning, men med ein lettare lyd enn tidlegare (bortsett frå på konsertane), signerte med det uavhengige plateselskapet Do It Records og spelte inn på nytt og gav ut den andre singelen sin «Zerox» (med ei anna B-side, «Whip In My Valise») før dei spelte inn debutalbumet Dirk Wears White Sox, før Warren òg drog for å bli med Lester Square i The Monochrome Set. Ashman forlét òg bandet mellombels på dette tidspunktet, og Ant og Barbe spelte inn eit sett med ni demoer i Solid Gold Sound Studios i London for eit antatt soloprosjekt av Ant, med ein sterkt soul/funk/disco-påverka stil. Do It avviste dei nye songane og Ashman kom tilbake til bandet kort tid etter.

Dirk Wears White Sox

For meir om dette emnet, sjå Dirk Wears White Sox.

På slutten av 1979 kom albumet Dirk Wears White Sox (1979, Do It Records). Tittelen refererte til Dirk Bogarde. Albumet var noko mørkt, med postpunk-riff og nokre restar av glamrock, og dessutan forsøk på å smelta saman denne stilen med funk og soul. Lyrisk tok det for seg emne som fetisjisme, historiske personar som Adolf Hitler, John F. Kennedy og Cleopatra, og kunsthistorie, særskild futurismerørsla. Albumet fekk ei kultfølgje snarare enn kommersiell suksess, noko som førte til at ein frustrert Adam tilsette Malcolm McLaren, tidlegare manager for Sex Pistols, i håp om å få meir utbreidd heider.

26. januar 1980 overtydde McLaren resten av bandet - då beståande av gitarist Matthew Ashman, bassist Leigh Gorman (som hadde erstatta Warren i november 1979) og trommeslagar Dave Barbe - om å forlata Adam and the Ants og danna Bow Wow Wow, fronta av Annabella Lwin.

Kings of the Wild Frontier

For meir om dette emnet, sjå Kings of the Wild Frontier.

Mellom februar og april 1980 vart ein ny versjon av Adam and the Ants danna med Marco Pirroni (eit tidlegare medlem i Siouxsie and the Banshees, The Models, Rema Rema og Cowboys International) (gitar), Kevin Mooney (bassgitar), og to trommeslagarar, Terry Lee Miall og Chris Hughes (tidlegare The Blitz Brothers , framtidig Tears for Fears-produsent), som tok pseudonymet «Merrick». Pirroni vart eit innverknadsrikt medlem av gruppa, og skreiv alle dei nye songane deira saman med Adam Ant.

Medan dei var i ferd med å setja saman bandet, spelte Ant og Pirroni inn Dirk Wears White Sox-sporet «Cartrouble Pt.2» på nytt som ein kontraktoppfyllande singel for Do It, saman med den framtidig Culture Club-trommeslagaren Jon Moss og Hughes som produsent. Etiketten gav ut singelen under den kortare tittelen «Cartrouble» i mars 1980 (med Moss kreditert som «Terry 1+2»), og han nådde toppen av den britiske Independent Singles Chart. Den følgjande månaden spelte det då nye bandet inn singelen «Kings of the Wild Frontier» for potensielle plateselskap.

Utan platekontrakt gjennomførte bandet ein stor britisk «Ants Invasion»-turné, og på slutten av denne signerte dei ein stor plateavtale med CBS Records og byrja å spela inn Kings of the Wild Frontier, etter først å ha gjeve ut tittelsporet i all hast på singel. Dette albumet vart ein hit i Storbritannia og sette bandet i spissen for New Romantic-rørsla. Albumet nådde toppen av den britiske albumlista 24. januar 1981.

Det var tre hitsinglar frå denne LP-en, inkludert «Dog Eat Dog» (nådde fjerdeplassen på dei britiske singellistene i oktober 1980), «Antmusic» (andreplassen i januar 1981) og «Kings of the Wild Frontier» (andreplassen i mars 1981, tidlegare 48. plassen i august 1980). I tillegg gjekk «Antmusic» til topps i Australia i fem veker.

Decca og Do It Records marknadsførte den tidlegare produksjonen til bandet for å tena på suksessen til albumet og singlane. «Young Parisians» nådde niandeplassen i desember 1980 (og gav det gamle Ants-bandet ein posthum Topp 10-singel i Storbritannia) medan Dirk Wears White Sox nådde 16. plassen på albumlista i februar 1981. «Cartrouble» og «Zerox» gjekk òg inn på singellista den månaden, og nådde høvesvis nr. 33 og nr. 45 på UK Singles Chart.

Bassisten Kevin Mooney forlét bandet i 1981, og vart erstatta av Gary Tibbs, som vart med akkurat i tide for å marknadsføre hitsingelen «Stand and Deliver».

Prince Charming

Utdjupande artikkel for dette emnet er Prince Charming.

I november 1981 gav Adam & the Ants ut Prince Charming. Bandet hadde to nr. 1-singlar i Storbritannia: «Stand and Deliver» var ein nr. 1-singel i Storbritannia i fem veker i mai 1981, følgd av «Prince Charming», som toppa dei britiske hitlistene i fire veker i september 1981. «Ant Rap» nådde tredjeplassen i januar 1982. Bandet var ein av dei mest suksessrike singelartistane i Storbritannia i 1981. Alle dei tre singelane frå albumet så vel som den førre singelen «Kings of the Wild Frontier» er oppført på den offisielle topp 50-lista over dei bestseljande singelane frå 1981, «Stand and Deliver» og «Prince Charming» som høvesvis den tredje og fjerde bestseljande singelen.

Det vart ein ny runde med nyutgjevingar av tidlegare materiale tidleg i 1982. Dei to Jubilee-låtane vart gjeve ut på nytt i februar som ein 7-tommar-singel med «Deutscher Girls» som A-sida, og nådde 13. plassen på den britiske singellista (som gav det originale Ants-bandet ein andre posthum Topp 15-hit), medan Antmusic EP, ein 12" EP med tre ubrukte spor frå Dirk-innspelinga pluss ein remiks av «Cartrouble (Parts 1 & 2)», vart gjeven ut av Do It i mars, og nådde 46. plassen.

Oppløysing

Tidlig i 1982 mottok bandet ein Brit Award-pris for beste album (Kings of the Wild Frontier) og ein Grammypris-nominasjon for beste nye artist.

I mars 1982, då han følte at visse bandmedlemmer «mangla entusiasme», oppløyste Adam Ant gruppa. Dåverande avisartiklar gav ulike forklaringar på motivasjonen bak splittinga. Opphavleg vart Adam sitert for å seia at splittinga var vennskapeleg, men seinare sa han at «interessa berre ikkje var der lenger. Det kan ha vore Adam and the Ants på reklametavlene, men ikkje på scena». I tillegg blir det sagt at Pirroni slutta å opptre live då han var lei av å turnera. Adam Ant starta ein solokarriere nokre månader etter splittinga (sjølv om han beheldt Marco Pirroni som medlåtskrivar), og naut umiddelbar suksess med ein tredje britisk nummer-1-singel, «Goody Two Shoes». Nokre kopiar av singelen er kreditert til Adam and the Ants, men berre Ant og Pirroni frå bandet er med, pluss Merrick på singelmiksen i Storbritannia (den amerikanske utgjevinga brukte albuminnspelinga, med Bogdan Wiczling frå det nye bandet bak Ant). Merrick slutta seg deretter til Dalek I Love You. Seinare i 1982 byrja han ein vellykka karriere som produsent for Tears For Fears.

Aktivitet etter nedlegginga

Antbox er ein retrospektiv platebonks som dekkjer heile karrieren til Ant frå slutten av 1970-talet til 1990-talet og kom ut i 2000. Boksen inkluderte 66 spor på tre CD-ar, og selde raskt dei første 10 000 einingane. I 2003 vart Antbox-settet gjeve ut på nytt i ei anna form (med dei same spora) og selt igjen med suksess.

I 2004 vart albuma Dirk Wears White Sox, Kings of the Wild Frontier og Prince Charming digitalt ommastra, med bonusmateriale i form av tidlegare ikkje-utgjevne demosongar. Desse vart overvakte av Marco Pirroni, og Kings of the Wild Frontier og Prince Charming vart ommastra av Chris Hughes.

10. september 2008 gav Daily Mail bort ein CD-kopi av Prince Charming med avisa.

I 2014 kom Ant, Barbe og Gorman saman att, dei gjenlevande tre firedelar av besetninga frå desember 1979 - januar 1980, for å opptre saman med utvalde medlemmer av det noverande bandet til Ants. Dei framførte Dirk Wears White Sox i sin heilskap og i rekkefølgje på Hammersmith Apollo, (innleidd av fem oppvarmingsshow) for å marknadsføre nyutgjevinga av albumet på Ant sitt eige Blueblack Hussar-selskap.

Ant og det faste bandet hans framførte deretter albumet fire kveldar i Islington Assembly Hall i november 2014 og på ein full turné i Storbritannia våren 2015. Dirk-framføringa (pluss utvalde andre delar) av Hammersmith-konserten vart gjeve ut på DVD i 2015 som Dirk Live at The Apollo. I 2016 vart denne øvinga gjentatt med Kings of the Wild Frontier på turné i Storbritannia og USA, for å marknadsføre ei luksus gullvinylutgjeving på Sony Records som nådde 69. plassen i Storbritannia.

Avleggjarar

Til dags dato har Ant gjeve ut seks soloalbum. Songar av begge versjonane av The Ants har vore faste på konsertane hans fram til i dag. Partnarskapen hans med Pirroni ville fortsetja til dei to fall saman i mars 2010. I løpet av 2000-talet var Pirroni medlem av The Wolfmen med Ants-bassisten Chris Constantinou frå 1982-1985 ; saman gav dei ut to album.

Hughes har òg gjeve ut to soloalbum. Han og Tibbs danna den kortvarige duoen Merrick and Tibbs, som gav ut éin singel på byrjinga av 1980-talet. Mooney danna seinare Wide Boy Awake med Jordan, og Max med Ashman.

Barbe, Ashman og Gormans starta Bow Wow Wow og fekk til slutt to britiske topp 10-hittar. Trioen danna seinare Chiefs of Relief og gav ut eit album på Sire Records då berre AShman var att i bandet. The Monochrome Set, med Warren og Square, har gjeve ut fjorten album til dags dato. Bivouac oppnådde TV-komediesuksess som Strings i ein BBC-politikomedi, Operation Good Guys.

Arv

Adam and the Ants har inspirert fleire artistar som har dukka opp etter den korte karrieren til bandet, inkludert Nine Inch Nails. Tidleg i 1995 vart Adam Ant og Marco Pirroni med Nine Inch Nails på scena for å framføra «Physical (You're So)», «Red Scab» og «Beat My Guest», tre songar frå Adam and the Ants sin tidlege katalog. Nine Inch Nails spelte òg «Physical (You're So)» på EP-en deira Broken frå 1992 .

8. mai 2006 gav Hyper ut debutalbumet sitt med ein cover av «Antmusic», med Leeroy Thornhill frå The Prodigy på vokal. I april 2009 framførte No Doubt ein coverversjon av «Stand and Deliver» i ein episode av det amerikanske TV-showet Gossip Girl , og framførte han på musikkfestivalen Bamboozle i New Jersey i mai 2009, sjølv om dei ikkje hadde nokre planar om å gje ut songen på singel.

I 2011 skreiv CBBC-programmet Horrible Histories ein song kalla «Dick Turpin» som var ein pastisj på Adam and the Ants sin «Stand and Deliver».

Ein kjærleg kortfilm, med Nick Moran som Adam og Mackenzie Crook som Gary Tibbs, kalla Ant Muzak, der Adam og the Ants vitjar ein supermarknad seint på kvelden samtidig med Sigue Sigue Sputnik, vart laga i 2002. Gary Tibbs dukka opp i filmen som Dirk, supermarknadssjefen, og hadde på seg kvite sokkar. Filmen er tilgjengeleg på DVD med to liknande parodiar.

Musikkvideoar

Bandet greip høva som musikkvideoane gav på den nye MTV-kanalen og utvikla ein teatralsk, karismatisk persona på skjermen. Med romantiske kostyme og tung sminka vart bandet ofte sett på som eit tidleg døme på New Romantic-rørsla (sjølv om Adam Ant sjølv alltid har nekta for kvart samband med denne rørsla). Det vart produsert overdådige videoar for «Stand and Deliver», «Prince Charming» og «Ant Rap». Alle Adam and the Ants-musikkvideoane vart produserte av Adam Ant sjølv. Desse videoane bidrog til å etablera bandet i USA då MTV byrja å senda dei.

«Prince Charming» har ein gjesteopptreden av den britiske filmskodespelaren Diana Dors som Gudmor-feen, og «Ant Rap» har den skotske popsangeren Lulu som «jente i nød».

Medlemmar

Adam Ant – vokal, gitar (1977–1982), munnspel (1977–1979), piano (1979) Andy Warren – bass (1977–1979) Paul Flannagan – trommer (1977) Lester Square – gitar (1977) Mark Ryan – gitar (1977) (død 2011) Dave Barbarossa – trommer (1977–1980) Jordan - vokal (1977–1978) Johnny Bivouac – gitar (1977–1978)

Matthew Ashman – gitar (1978–1979, 1979–1980) piano (1979) (død 1995) Leigh Gorman – bass (1979–1980) Chris 'Merrick' Hughes – trommer, akustisk gitar, piano (1980–1982) Terry Lee Miall – trommer (1980–1982) Marco Pirroni – gitar (1980–1982) Kevin Mooney – bass (1980–1981) Gary Tibbs – bass (1981–1982)

Besetningar

Tidleg 1977 - 10. mai 1977	10. mai 1977 - tidleg juni 1977	Tidleg juni 1977 - oktober 1977	Oktober 1977 - mai 1978
Adam Ant - vokal, gitar, munnspel Paul Flannagan - trommer Lester Square - gitar Andy Warren - bass	Adam Ant - vokal, gitar, munnspel Paul Flannagan - trommer Andy Warren - bass Mark Ryan - gitar	Adam Ant - vokal, gitar, munnspel Andy Warren - bass Mark Ryan - gitar Dave Barbarossa - trommer Jordan - vokal	Adam Ant - vokal, gitar, munnspel Andy Warren - bass Dave Barbarossa - trommer Johnny Bivouac - gitar Jordan - vokal
Juni 1978 - september 1979	Oktober 1979 - november 1979	Desember 1979 - 26. januar 1980	Februar 1980 - tidleg 1981
Adam Ant - vokal, gitar, piano, munnspel Andy Warren - bass Dave Barbarossa - trommer Matthew Ashman - gitar	Adam Ant - vokal, gitar, Dave Barbarossa - trommer	Adam Ant - vokal, gitar, Dave Barbarossa - trommer Matthew Ashman - gitar Leigh Gorman - bass	Adam Ant - vokal, gitar, Chris «Merrick» Hughes - trommer Terry Lee Miall - trommer Kevin Mooney - bass Marco Pirroni - gitar
Tidleg 1981 - mars 1982
Adam Ant - vokal, gitar, Chris «Merrick» Hughes - trommer Terry Lee Miall - trommer Marco Pirroni - gitar Gary Tibbs - bass

Tidslinje

Diskografi

• Dirk Wears White Sox (1979)
• Kings of the Wild Frontier (1980)
• Prince Charming (1981)

Prisar

År	Nominert verk	Pris	Resultat
1982	Adam and the Ants	Grammyprisen: Beste nye artist	Nominert
	Adam and the Ants	Brit Awards: Britisk gruppe	Nominert
	«Prince Charming»	Brit Awards: Britisk singel	Nominert
	«Stand and Deliver»	Brit Awards: Britisk singel	Nominert
	Kings of the Wild Frontier	Brit Awards: Britisk album	Vinnar
	«Stand and Deliver»	Ivor Novello-prisen: Årets låtskrivar	Vinnar

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Adam and the Ants» frå Wikipedia på engelsk, den 5. mai 2022.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

Bakgrunnsstoff

• Offisiell nettstad