Ernest Lawrence
Ernest Orlando Lawrence (8. august 1901–27. august 1958) var ein amerikansk fysikar med norske anar (Lavrants i Seljord). I 1929 utvikla han syklotronen, ein type partikkelakselerator. For denne oppfinninga vart han tildelt Nobelprisen i fysikk i 1939.
Ernest Orlando Lawrence | |||
Ernest Orlando Lawrence | |||
Fødd | Ernest Orlando Lawrence 8. august 1901 Canton i Sør-Dakota | ||
---|---|---|---|
Død | 27. august 1958 (57 år) Palo Alto i California | ||
Bustad | USA | ||
Nasjonalitet | Amerikansk | ||
Område | Fysikk | ||
Yrke | Fysikar | ||
Institusjonar | Yale University University of California | ||
Alma mater | University of South Dakota University of Minnesota Yale University | ||
Doktorgradsrettleiar | W.F.G. Swann | ||
Doktorgradsstudentar | Edwin McMillan Chien-Shiung Wu | ||
Kjend for | Oppfinninga av syklotronet, ein partikkelakselerator Elementær partikkelfysikk Manhattanprosjektet | ||
Utmerkingar | Elliott Cresson-medaljen (1937) Hughesmedaljen (1937) Nobelprisen i fysikk (1939) Faradaymedaljen (1952) Enrico Fermi-prisen (1957) | ||
Ektefelle | Mary K. Blumer | ||
Medlem | Kungliga Vetenskapsakademien American Academy of Arts and Sciences Det sovjetiske vitskapsakademiet Indias nasjonale vitenskapsakademi National Academy of Sciences |
Han var frå 1930 professor i fysikk ved University of California og frå 1936 òg direktør for The Radiation Laboratory i Berkeley, no kalla The Lawrence Radiation Laboratory. Lawrence var ein av dei første fysikarar som byrja å interessere seg for kjernefysiske akseleratorar. Mest kjend er han for oppfinninga av syklotronen i 1931. For denne oppfinninga, for bidrag til den vidare utviklinga av syklotronen og produksjonen av radioaktive isotopar, fekk han 1939 Nobelprisen i fysikk.[1]
Han bidrog òg til utviklinga av lineærakseleratoren. Under den andre verdskrigen arbeidde han med prosjekt for separasjon av uranisotopen 235U, noko som hadde stor tyding for utviklinga av kjernefysiske bombar. Etter krigen var han engasjert med utviklinga av større akseleratortyper: synkrosyklotron og synkrotron, og stod mellom anna for bygginga av ein 6 GeV synkrotron, den såkalla bevatronen, på den tida den største akseleratoren i verda.
Grunnstoff nummer 103, lawrencium, er kalla opp etter han.
Prisar (utval)
endreKjelder
endre- Ernest Orlando Lawrence i Store norske leksikon.
- Denne artikkelen bygger på «Ernest Lawrence» frå Wikipedia på bokmål, den 21. februar 2012.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:
- ↑ «Nobelprisen i fysikk 1939» (på englelsk). Nobelprize.org. Henta 8. februar 2011.