Wikipedia

Green Onions

Green Onions
Singel av Booker T. & the M.G.'s
frå albumet Green Onions
B-side

Behave Yourself

Utgjeve Juli 1962
Innspelt Juni 1962
Memphis, Tennessee
Sjanger
Lengd 2:52
Selskap Stax
Komponist Booker T. Jones
Låtskrivar(ar)
Produsent
  • Booker T. Jones
  • Steve Cropper
  • Lewie Steinberg
  • Al Jackson Jr.
Booker T. & the M.G.'s-kronologi 
Green Onions «Jellybread»
(1962)


«'Green Onions'» er ein instrumentalkomposisjon spelt inn i 1962 av Booker T. & the M.G.'s. Han blir skildra som «ein av dei mest populære instrumental rock- og soul-låtane nokosinne»[1] og som ein av «dei mest populære R&B-instrumentalene i si tid»,[2] Melodien er ein tolvtaktars blues med ei rislande Hammond M3-orgel-linje av Booker T. Jones, som han skreiv då han var 17 år gammal, sjølv om sjølve innspelinga i stor grad vart improvisert i studio.[3].

Låten vart opphavleg gitt ut i mai 1962 på Volt (eit dotterselskap av Stax Records) som B-sida av «Behave Yourself» på Volt 102. Han vart raskt gjenutgitt i august 1962 som A-sida av Stax 127, og han dukka òg opp på albumet Green Onions same år. [4] Orgel-lyden på songen vart ein del av «Memphis soul-stilen».[5]

Bakgrunn

endre

Booker T. Jones var klaverspelar i husbandet til Stax Records med Al Jackson på trommer, Lewie Steinberg på bass og Steve Cropper på gitar. Dei byrja å jamma i studio ein søndag då ei innspeling med ein annan songar, Billy Lee Riley, ikkje fann stad. Dei leika seg med eit pianogroove som Jones hadde framført på klubbar tidlegare, men Jones bestemde seg for å bruka ein Hammondorgel fordi han syntest det høyrdest betre ut på låten. Eigaren av Stax, Jim Stewart, vart interessert i å spela inn den resulterande låten, «Behave Yourself». Bandet trong likevel ei B-side til denne låten. Ved å bruka eit riff med ein 12-takts bluesbasslinje som Jones hadde, kom bandet opp med ein låt som vart til «Green Onions».[5] Gitaristen Steve Cropper brukte ein Fender Telecaster på «Green Onions», slik han gjorde på alle M.G.s sine instrumentalar.[6]

Etter innspelinga kontakta Cropper Scotty Moore hos Sun Records for å laga ei plate. Deretter tok han med plata til ein DJ på Memphis-stasjonen WLOK, som spelte «Green Onions» på lufta. På grunn av den positive reaksjonen til publikum på songen vart han raskt gitt ut på nytt som ei A-side.[5].

Ifølgje Booker T. Jones skulle komposisjonen opphavleg heita «Funky Onions», men søstera til Jim Stewart syntest det «høyrdest ut som eit skjellsord», og han vart derfor omdøypt til «Green Onions». [5] Ifølgje Cropper er tittelen ikkje ein marihuana-referanse; låten er snarare oppkalla etter katten til Green Badger, Green Onions, viss måte å gå på inspirerte riffet.[7] I ei sending av radioprogrammet Wait Wait... Don't Tell Me! den 24. juni 2013 vart Jones spurt om tittelen og sa: «Bassisten syntest han var så funky at han ville kalla den 'Funky Onions', men dei syntest det var for lågmål, så me brukte 'Green Onions' i staden.»[8]

Salslister

endre

«Green Onions» gjekk inn på Billboard Hot 100 i veka som enda 11. august 1962, og nådde tredjeplassen i veka som enda 29. september 1962. Singelen låg òg på toppen av R&B-lista i fire veker i strekk, noko som var uvanleg i og med at han fall inn og ut av førsteplassen tre gonger. [9] Han dukka første gong opp på UK Singles Chart den 15. desember 1979, etter at han vart brukt i filmen Quadrophenia. Her nådde han sjuandeplassen den 26. januar 1980, og vart liggjande på lista i 12 veker.[10]

Vekeslister

endre
Liste (1962) Plassering
Australia (Kent Music Report)[11] 73
Canada (CHUM)[12] 39
US Billboard Hot 100[13] 3
US Billboard Hot R&B Sides[13] 1
US Cash Box[14] 3
Liste (1980) Plassering
Irland (IRMA)[15] 9
UK Singles (Official Charts Company)[10] 7

Årslister

endre
Liste (1962) Passering
US Billboard Hot 100[16] 53
US Cash Box[17] 34

Andre innspelingar

endre

The Surfaris spelte inn ein versjon i 1963 på albumet deira Wipe Out (Dot DLP 3535 og DLP 25535). Harry James spelte inn ein versjon i 1965 på albumet sitt Harry James Plays Green Onions & Other Great Hits (Dot DLP 3634 og DLP 25634).[18] I 1969 vart «Green Onions» spelt av Dick Hyman; versjonen hans nådde 87. plassen på Canadian Singels chart.[19] Under jamkonsertene på Fillmore West i San Francisco i 1968 som produserte The Live Adventures of Mike Bloomfield and Al Kooper, framførte gitaristen Mike Bloomfield og organisten Al Kooper ein jam av «Green Onions» som vart inkludert på albumet. Låten vart sampla til Maxi Priest og Shaggy si innspeling i 1996 av «That Girl».[20] Rockbandet Deep Purple spelte ein del av songen i 2021 på albumet Turning to Crime som ein del av sporet «Caught in the Act»,[21] bandet hadde òg framført låten live tidlegare år.[22] Tom Petty and the Heartbreakers spelte av og til songen på konsert, og eit opptak frå 1997 på The Fillmore i San Francisco vart gitt ut på The Live Anthology. [23].

Liknande innspelingar

endre

Booker T. & the M.G.'s gav ut ein oppfølgjar til «Green Onions», med tittelen «Mo' Onions», på albumet Green Onions i november 1962 og som singel i februar 1964. Den nådde 97. plassen på både R&B-singel- og Billboard Hot 100-listene.[13].

Sonny Boy Williamson si 1963-innspeling «Help Me» var basert på «Green Onions» og inneheld Willie Dixon som framfører eit kontrabass-riff som er svært likt riffet i «Green Onions», framført av Lewie Steinberg.[24]

Ettermæle

endre

«Green Onions» vart rangert som nr. 181 av Rolling Stone på den opphavlege lista deira over dei 500 beste songane gjennom tidene;[25] det er den einaste instrumentallåten på lista. Sporet er rangert som det 134. beste sporet gjennom tidene, og dessutan det beste sporet i 1962 hos Acclaimed Music.[26]

I 1999 vart «Green Onions» tildelt ein Grammy Hall of Fame Award.[27]

Han vart kåra til nummer 5 blant dei 100 beste singlane gjennom tidene i Colin Larkin-boka All Time Top 1000 Albums.[28] Larkin seier at det er «eit utruleg, uoppnåeleg stykke musikk, kopiert av millionar, men aldri i det heile utfordra».[28].

I 2012 vart han lagt til i National Recording Registry ved Library of Congress, ei liste over «kulturelt, historisk eller estetisk viktige» amerikanske lydopptak.[29].

«Green Onions» vart innlemma i Blues Hall of Fame i 2018, som ein av fem nye deltakarar i kategorien «Classic of Blues Recording (Song)».[30]

Kjelder

endre
  1. ↑ Unterberger, Richie. «Green Onions - Song Review». AllMusic. Henta 3. mai 2016. 
  2. ↑ Hannusch, Jeff (1. november 2012). «Booker T. & The M.G.S, Green Onions (Stax)». OffBeat. Henta 27. mars 2020. 
  3. ↑ Larkin, Colin (2006). The Encyclopedia of Popular Music 1. Oxford University Press. s. 753. ISBN 0195313739. 
  4. ↑ Strong, Martin Charles (2002). Den store rockdiskografien. Canongate. s. 201. ISBN 978-1-84195-312-0. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Simpson, Dave (11. mars 2019). «How we made Booker T and the MGs' Green Onions». The Guardian. Henta 23. mars 2019. 
  6. ↑ Electric Guitar Classics: 2010 Calendar. Sellers Publishing, Inc. 2009. ISBN 978-1-41628-395-9. 
  7. ↑ Greenberg, Steve (1994). The Very Best of Booker T. & the MGs (CD liner notes). Los Angeles: Rhino Records. 
  8. ↑ «Not My Job: Booker T. Jones Takes a Quiz on Funyuns». NPR. 21. juni 2013. Henta 14. august 2019. 
  9. ↑ Whitburn, Joel (2004). Top R&B/Hip-Hop Singles: 1942-2004. Record Research. s. 802. 
  10. ↑ 10,0 10,1 "Archive Chart" UK Singles Chart. Official Charts Company.
  11. ↑ «Forum – ARIA Charts: Special Occasion Charts – Chart Positions Pre 1989 Part 3». Australian-charts.com. Hung Medien. Henta 3. mai 2016. 
  12. ↑ «CHUM Hit Parade - 3. september 1962». 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 «Booker T. & the MG's – Awards». AllMusic. All Media Network. Henta 3. mai 2016. 
  14. ↑ «CASH BOX Top 100 Singles – Week ending SEPTEMBER 22, 1962». Cash Box. Arkivert frå originalen 10. oktober 2012. 
  15. ↑ "The Irish Charts – Search Results – Green Onions". Irish Singles Chart.
  16. ↑ «Top 100 Hits for 1962». The Longbored Surfer. Henta 3. mai 2016. 
  17. ↑ «The CASH BOX Year-End Charts: 1962». Cash Box. Arkivert frå originalen 10. oktober 2012. 
  18. ↑ Edwards, David; Callahan, Mike (16. november 2003). «Dot Album Diskografi, Part 4, LPs 25501-25852». Both Sides Now Publications. Henta 2. mars 2016. 
  19. ↑ «RPM 100». RPM. 12 (8). 18. oktober 1969. Henta 3. mai 2016. 
  20. ↑ Bastow, Clem (13. januar 2006). «Top Ten Totally Audacious Samples In Pop». Stylus Magazine. Henta 26. juli 2016. 
  21. ↑ {Deep Purple - Turning To Crime (på norsk), henta 27. januar 2023 
  22. ↑ Deep Purple - Green Onions / Hush (..to the Rising Sun in Tokyo 2014 Full HD) (på norsk), henta 27. januar 2023 
  23. ↑ Tom Petty, Tom Petty & the Heartbreakers - The Live Anthology Album Reviews, Songs & More | AllMusic (på ein), henta 8. juni 2023 
  24. ↑ Herzhaft, Gerard (1992). Encyclopedia of the Blues. University of Arkansas Press. s. 450. ISBN 1-55728-252-8. 
  25. ↑ «The RS 500 Greatest Songs of All Time (1-500)». Rolling Stone. Arkivert frå originalen 20. august 2006. 
  26. ↑ «Green Onions». Acclaimed Music. Henta 4. mars 2020. 
  27. ↑ «Get Green With Music». GRAMMY.com. 16. mars 2011. Henta 5. april 2011. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Larkin, Colin (2000). All Time Top 1000 Albums] (3. utg.). Virgin Books. s. 27. ISBN 0-7535-0493-6. 
  29. ↑ «2011 National Recording Registry». Library of Congress. 24. mai 2012. Henta 3. mai 2016. 
  30. ↑ «News: The Blues Hall of Fame Welcomes Roebuck «Pops» Staples, Sam Lay, Mamie Smith, Georgia Tom Dorsey and the Aces As Its Newest Members on May 9 at the Blues Foundation's 39th Annual Induction Ceremony». Blues.org. 5. mars 2018. Henta 4. juni 2018. 
419:
 «Fantasy» 
Mariah Carey 		Plassering på lista til Rolling Stone frå 2021 over dei 500 beste songane gjennom tidene
418 «Green Onions» 
Booker T. and the MGs 		417:
 «Uptown Funk» 
Mark Ronson feat. Bruno Mars
184:
 «Save the Last Dance for Me » 
The Drifters 		Plassering på lista til Rolling Stone frå 2010 over dei 500 beste songane gjennom tidene
183 «Green Onions» 
Booker T. and the MG's 		182:
 «Hey Ya!» 
Outkast
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=Green_Onions&oldid=3494207»