John, I'm Only Dancing
| John, I’m Only Dancing Singel av David Bowie | ||
| B-side | ||
|---|---|---|
| Utgjeve | 1. September 1972 | |
| Innspelt | Olympic Studios i London 26. juni 1972 | |
| Sjanger | Glamrock, kunstrock | |
| Lengd | 2:43 | |
| Selskap | RCA Records 2263 | |
| Tekstforfattar | David Bowie | |
| Låtskrivar(ar) | David Bowie | |
| Produsent | David Bowie, Ken Scott | |
| David Bowie-kronologi | ||
| «Hang On to Yourself» (Arnold Corns) (1972) |
John, I’m Only Dancing | «The Jean Genie» (1972)
|
«John, I’m Only Dancing» er ein song og singel av den britiske musikkartisten David Bowie, gjeve ut i september 1972. Songen vart på den tida ikkje gjeve ut på noko album, men vart gjeven ut i to forskjellige versjonar. Den andre versjonen vart gjeven ut i april 1973.
Innspeling og utgjeving
endreMange meiner at songen omhandlar eit homoseksuelt forhold, det forteljaren fortel kjærasten sin at han ikkje treng å uroe seg for jenta han ser på, fordi han «berre dansar» med ho.[1][2] I januar 1972 fortalte Bowie i eit intervju med musikkmagasinet Melody Maker at han var homofil, noko som ikkje påverka salet av singelen, som var oppfølgjaren til hitten «Starman», som kom tidlegare på året. Den originale videoen som Mick Rock laga, viste androgyne dansarar frå Lindsay Kemp sin pantomimetrupp og vart bannlyst av Top of the Pops.[1].
Singelen vart ikkje gjeve ut i USA, fordi RCA meinte temaet var for vågalt[3] – men i følgje musikkjournalistane Roy Carr og Charles Shaar Murray vart singelen importert og selde mykje i Memphis i Tennessee.[2]. Songen vart først offisielt gjeve ut i USA, som ein del av samleplata ChangesOneBowie i 1976. Sjølv om tekstlinjene «John, I only dancing / She turns me on / But I'm only dancing» lenge har vore rekna for å vere fortald av ein homofil mann, så peikte Nicholas Pegg på at forteljaren i songen kan ha fortalt denne tekstlinja til jenta sin mannlege kjæraste for å roe han.[3]. Og det er på ingen måte openlyse homofile referansar i teksten. Songen har meir til felles med «Suffragette City» og «Queen Bitch».[4]
Songen vart spelt inn 26. juni 1972,[5][6] og gjeve ut som singel. Ein litt omarbeidd versjon vart spelt inn under innspelinga av Aladdin Sane 20. januar 1973, med Ken Fordham på saksofon. Denne vert ofte kalla «Sax version», og vart gjeve ut på singel i april 1973, med nøyaktig same katalognummer som den første utgåva, noko som gjorde det vanskeleg for samlarar.[3] Denne utgåva vert som regel rekna som ei betre utgåve av songen,[2][7] og vart gjeve ut på dei første utgåvene av ChangesOneBowie før han vart bytta ut med den originale singelutgåva. I 1974 spelte Bowie inn ei totalt omarbeidd funk-utgåve av songen kalla «John, I’m Only Dancing (Again)». Denne funky utgåva danna grunnlaget for songen «Stay» på Station to Station i 1976.
Innhald
endre- «John, I’m Only Dancing» (Bowie) – 2:43
- «Hang on to Yourself» (Bowie) – 2:38
Medverkande
endre- David Bowie: vokal, gitar, produsent
- Mick Ronson: gitar
- Trevor Bolder: bassgitar
- Mick Woodmansey: trommer
- Ken Scott: produsent
Konsertutgåver
endre- Ei konsertutgåve spelt inn i Boston Music Hall 1. oktober 1972 vart gjeve ut i boksen Sound + Vision i 1990.
- Ein annan konsertversjon vart spelt inn ved Santa Monica Civic Auditorium i Los Angeles 20. oktober 1972. Denne utgåva vart gjeve ut på Santa Monica '72 og på bonusdisken av Aladdin Sane - 30th Anniversary Edition i 2003.
- Eit opptak frå 1974-turneen vart gjeven ut på den halvoffisielle A Portrait in Flesh.
Andre utgjevingar
endre- Den portugisiske versjonen av singelen «Starman» frå september 1972 hadde «John, I'm Only Dancing» som B-side.
- I november 1972 vart han gjeven ut som B-side til singelen «The Jean Genie» i Japan.
- Han kom ut som B-side i juni 1973 på singelen «Cracked Actor» i Aust-Europa.
- Den britiske singelen «John, I’m Only Dancing (Again)» frå desember 1979, hadde den originale versjonen som B-side, medan den amerikanske utgåva av singelen hadde originalen som A-side i 1979.
- Ein miks som tidlegare ikkje var gjeven ut, kom ut som bonusspor på Rykodisc-utgåva av Ziggy Stardust i 1990.
- «Saksofonversjonen» vart gjeven ut på bonusdisken på 30th Anniversary Edition av Aladdin Sane i 2003.
- Han vart gjeven ut som biletdisk i RCA Life Time-biletdiskserien.
- Songen finst på samlealbuma:
- Changesonebowie (1976) – dei første 1000 kopiane av albumet inneheld «saksofonversjonen», resten den originale songen.
- The Best of Bowie (1980) – saksofonversjonen.
- Sound and Vision (1989) – saksofonversjonen.
- Changesbowie, originalversjonen
- The Singles Collection (1993). Originalversjonen.
- The Best of 1969/1974 (1997) – saksofonversjonen.
- Best of Bowie (2002) - originalversjonen
- The Best Glam Rock Album in the World...Ever
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «John, I'm Only Dancing» frå Wikipedia på engelsk, den 22. januar 2007.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Pegg, Nicholas, The Complete David Bowie, Reynolds & Hearn Ltd, 2000, ISBN 1-903111-14-5
- ↑ 1,0 1,1 David Buckley (1999) Strange Fascination - David Bowie: The Definitive Story: pp.169-170
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Roy Carr og Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: pp.49-50
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Nicholas Pegg (2000). The Complete David Bowie: pp.112-113
- ↑ Chris O’Leary. «John, I'm Only Dancing». Pushing Ahead of the Dame. Henta 31. januar 2016.
- ↑ Kevin Cann (2010). Any Day Now - David Bowie: The London Years: 1947-1974: p.257
- ↑ Chris O'Leary (2015). Rebel Rebel: pp.246, 526
- ↑ «John, I’m Only Dancing» på The Ziggy Stardust Companion