Lynyrd Skynyrd
Lynyrd Skynyrd er eit USA-amerikansk rockeband mest kjent for ha popularisert Southern rock-sjangerne i 1970-åra. Med røter attende til bandet My Backyard i Jacksonville i Florida i 1964, vart bandet òg kalla The Noble Five og One Percent, før dei slo seg til ro med «Lynyrd Skynyrd» i 1970. Bandet vart verdskjent med signaturlåtar som «Sweet Home Alabama» og «Free Bird». På sitt mest populære døydde bandmedlemmane Ronnie Van Zant og Steve Gaines, i tillegg til korsongaren Cassie Gaines, i ein flystyrt i 1977, og bandet vart oppløyst.
Lynyrd Skynyrd | |||
Lynyrd Skynyrd i 1973 | |||
Opphav | Jacksonville i Florida i USA | ||
---|---|---|---|
Aktiv |
| ||
Sjanger | |||
Tilknytte artistar | |||
Plateselskap | |||
Medlemmer | |||
Tidlegare medlemmer | Sjå bandmedlemmar | ||
Prisar | Rock and Roll Hall of Fame |
Dei attverande medlemmane starta opp att bandet i 1987 med solovokalisten Johnny Van Zant, ein yngre bror av Ronnie Van Zant. Lynyrd Skynyrd er framleis aktive i dag med dei opphavlege medlemmane Gary Rossington, Johnny Van Zant og Rickey Medlocke, som først skreiv og spelte med bandet i 1971 til 1972, før han kom attende i 1996. Artimus Pyle er framleis aktiv musikar, men spelar ikkje lenger med bandet. Michael Cartellone har spelt med bandet sidan 1999.
Lynyrd Skynyrd har selt 28 millionar plater i USA. Gruppa vart innlemma i Rock and Roll Hall of Fame den 13. mars 2006.[2] I januar 2018 annonserte Lynyrd Skynyrd ein farvelturné.[3]
Historie
endreLynyrd Skynyrd vart skipa av vokalisten Ronnie Van Zant og bestod av ei rekkje skulekameratar, mellom andre Allen Collins og Gary Rossington. Dei spelte i starten saman under fleire namn som My Backyard og Noble Five. Andre namn som vart nytta var Conqueror Worm, Sons of Satan, The Wildcats og til slutt One Percent, som dei hadde fram til 1970.[4] Ikkje lenge etter vart Billy Powell, Bob Burns og Leon Wilkeson med i bandet, og namnet vart endra til Lynyrd Skynyrd. Namnet kjem frå den strenge gymlæraren til Rossington og Burns, som heitte Leonard Skinner.
Bandet spelte saman i nokre år utan vidare stor suksess, før dei i 1973 fekk kontrakt med MCA. Dei første albumet (pronounced 'lĕh-'nérd 'skin-'nérd), vart etterfølgd av ein turné der dei spelte som oppvarmingsband for The Who. Dei slo ikkje verkeleg gjennom før dei kom ut med det andre albumet sitt, Second Helping. Dette kom i 1974 og inneheldt mellom anna «Sweet Home Alabama». Etter Second Helping kom eit par middelmåtige plater, før dei i 1976 kom med konsertalbumet One More From the Road, som sendte bandet opp på listene igjen.
17 oktober 1977 gav dei ut albumet Street Survivors . Berre tre dagar etter var bandet på veg til ein spelejobb i Baton Rouge i Louisiana, då flyet deira krasja utanfor Gillburg i Mississippi. Ronnie Van Zant, Steve Gaines, Cassie Gaines, som var syster til Steve, og manageren til bandet, Dean Kilpatrick, omkom. Krasjen førte til at Street Survivors vart ein stor suksess, og dei overlevande medlemmane bestemte seg for å leggje ned bandet.
I 1987 vart Lynyrd Skynyrd start opp att, denne gongen med den yngste broren til Ronnie Van Zants, Johnny Van Zant som vokalist. Bandet heldt fram heilt fram til dei gav seg i 2018.
Bandmedlemmar
endreNoverande medlemmar
endre- Gary Rossington – gitar (1964–1977, 1979, 1987-2018)
- Rickey Medlocke – gitar, korvokal, mandolin (1996-2018), vokal, trommer, mandolin (1971–1972)
- Johnny Van Zant – solovokal (1987-2018)
- Michael Cartellone – trommer (1999–2018)
- Mark Matejka – gitar, korvokal (2006–2018)
- Peter Keys – klaverinstrument (2009–2018)
- Keith Christopher – bass (2017–2018)
Turnémedlemmar
endre- Dale Krantz-Rossington – korvokal (1987–2018)
- Carol Chase – korvokal (1996–2018)
Tidlegare medlemmar
endre- Ronnie Van Zant – solovokal (1964–1977 då han døydde)
- Allen Collins – gitar (1964–1977, 1979; død 1990)
- Bob Burns – trommer (1964–1974; død 2015)
- Larry Junstrom – bass (1964–1970)
- Greg T. Walker – bass (1971–1972)
- Leon Wilkeson – bass (1971–1977, 1987–2001 då han døydde)
- Billy Powell – klaverinstrument (1972–1977, 1979, 1987–2009 då han døydde)
- Ed King – gitar, bass (1972–1975, 1987–1996; død 2018)
- Artimus Pyle – trommer (1974–1977, 1979, 1987–1991)
- Steve Gaines – gitar, vokal (1976–1977 då han døydde)
- Hughie Thomasson - gitar (1996-2005; død 2007)
- Ean Evans - bass (2001–2009; død 2009)
- Robert Kearns - bass (2009–2012)
- Johnny Colt - bass (2012–2017)
Honkettes
endre- JoJo Billingsley – korvokal (1975–1977; død 2010)
- Cassie Gaines – korvokal (1975–1977 då ho døydde)
- Leslie Hawkins – korvokal (1975–1977)
Tidslinje (1. inkarnasjon; 1969-1977)
endreDiskografi
endreStudioalbum
endreDato | Tittel | Billboard | Saltrofé i USA | Selskap |
---|---|---|---|---|
13. august 1973 | (Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd) | 27 | 2× platina | MCA |
25. april 1974 | Second Helping | 12 | 2× platina | |
24. mars 1975 | Nuthin' Fancy | 9 | platina | |
2. februar 1976 | Gimme Back My Bullets | 20 | Gull | |
17. oktober 1977 | Street Survivors | 5 | 2× platina | |
11. juni 1991 | Lynyrd Skynyrd 1991 | 64 | — | Atlantic |
16. februar 1993 | The Last Rebel | 64 | — | |
9. august 1994 | Endangered Species | — | — | Capricorn |
29. april 1997 | Twenty | 97 | — | CMC |
10. august 1999 | Edge of Forever | 96 | — | |
12. september 2000 | Christmas Time Again | 38 | — | |
20. mai 2003 | Vicious Cycle | 30 | — | Sanctuary |
29. september 2009 | God & Guns | 18 | — | Roadrunner |
21. august 2012 | Last of a Dyin' Breed | 14 | — |
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Lynyrd Skynyrd» frå Wikipedia på engelsk, og «Lynyrd Skynyrd» frå Wikipedia på bokmål den 13. september 2018.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. Lynyrd Skynyrd på Allmusic. Henta 12. september 2018.
- ↑ «Rock and Roll Hall of Fame, Inductees by Year: 2006». Rockhall.com. Henta 23. august 2018.
- ↑ «Lynyrd Skynyrd Plot Farewell Tour». RollingStone.com. 25. januar 2018. Arkivert frå originalen 7. april 2018. Henta 13. september 2018.
- ↑ http://www.lynyrdskynyrdhistory.com/faq.html#b