Polyhalitt
Polyhalitt er eit mineral som finst i saltleier (mellom anna i New Mexico, Texas og Tyskland). Det er vanlegvis lyseraudt, men kan òg vere fargelaust eller kvitt. Mineralet er eit vasshaldig sulfat av kalium, kalsium og magnesium, K2Ca2Mg(SO4)4·2H2O.
| Polyhalitt | |||
 Museumsprøve av polyhalitt og anhydritt | |||
| Generelt | |||
|---|---|---|---|
| Kategori | Sulfatmineral | ||
| Kjemisk formel | K2Ca2Mg(SO4)4·2H2O | ||
| Strunz-klassifisering | 07.CC.65 | ||
| Krystallsymmetri | Triklinsk pinakoidal Romgruppe: P1 | ||
| Einingscelle | a = 6.95 Å, b = 8.88 Å, c = 6.95 Å; α = 104.06°, β = 113.94°, γ = 101.15°; Z=4 | ||
| Identifikasjon | |||
| Farge | fargelaus, kvit, grå; ofte lakserosa til mursteinsraud frå inkluderte jernoksid | ||
| Krystallform | Typisk trådaktig, blada, massive; avvikande som tavleforma krystall | ||
| Krystallsystem | Triklinsk (pseudo-ortorombisk) | ||
| Tvilling | Karakteristisk polysyntetisk på {010}, {100} | ||
| Kløyv | perfekt på {101}; deling på {010} | ||
| Brot | Muslig | ||
| Fastleik | Sprø | ||
| Mohs hardleiksskala | 3.5 | ||
| Glans | glasaktig til harpiksaktig | ||
| Strekfarge | Kvit | ||
| Transparens | Gjennomsiktig | ||
| Spesifikk vekt | 2.78 | ||
| Optiske eigenskapar | |||
| Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
| Brytingsindeks | nα = 1.546 - 1.548 nβ = 1.558 - 1.562 nγ = 1.567 | ||
| Dobbeltbryting | δ = 0.021 | ||
| 2V-vinkel | Målt: 60° til 62° | ||
| Oppløyselegheit | Oppløyseleg i vatn, med utfelling av gips og kanskje syngenitt | ||
| Kjelder | [1][2][3] | ||
Polyhalitt vart først skildra i 1818 etter prøvar frå typelokaliteten i Salzberg i Austerrike.[1] Namnet kjem frå det greske polys hals for 'mange salt'.[3]
Kjelder
endre- Polyhalitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/polyhalitt.