Eudialytt

Eudialytt er eit raudt eller brunleg mineral med komplisert kjemisk samansetjing, vesentleg eit silikat av natrium, kalsium, jarn og zirkonium, med hydroksyl og klor. Krystalliserer trigonalt. Finst i nefelinsyenittar og tilsvarande pegmatittar, til dømes på Grønland og Kola. Ein brun, niobhaldig varietet vart skildra frå Langesundsfjorden i 1847 under namnet eukolitt.

Eudialytt
Generelt
Kategori	Syklosilikat
Kjemisk formel	Na15Ca6(Fe,Mn)3Zr3SiO(O,OH,H2O)3 (Si3O9)2(Si9O27)2(OH,Cl)2
Strunz-klassifisering	09.CO.10
Krystallsymmetri	Trigonal - heksagonal ulikesida H-M-symbol: (32/m) Romgruppe: R3m
Identifikasjon
Farge	raud, magenta, brun; òg blå og gul
Krystallform	krystallar er korte romboedriske til lange prismatisk, korna, ujamne massar
Krystallsystem	Trigonal
Kløyv	tydeleg på {0001} uperfekt på {1120}
Brot	Ujamn
Fastleik	Sprø
Mohs hardleiksskala	5 - 6
Glans	glasaktig
Strekfarge	Kvit
Transparens	Gjennomsiktig til gjennomskineleg
Spesifikk vekt	2.74–3.10
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Einaksa (+/-)
Brytingsindeks	nω = 1.606–1.610 nε = 1.610–1.613
Dobbeltbryting	δ = 0.004
Pleokroisme	Svak: O= fargelaus, bleik gul, rosa; E= rosa til fargelaus
Oppløyselegheit	H2SO4
Andre eigenskapar	Lett radioaktiv
Kjelder

Eudialytt i syenitt i Brasil. Det kvite mineralet er alkalifeltspat, det svarte er ægirin, og det vesle brune er biotitt.

Eudialytt vart først skildra i 1819 etter ein førekomst i nefelinsyanitt i Ilimaussaq sørvest på Grønland.

Kjelder

• Eudialytt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/eudialytt.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Eudialytt

• Mineralgalleri Arkivert 2005-03-22 ved Wayback Machine.