Kongeterne
Kongeterne (Thalasseus maximus) er ei stor terne og ein sjøfugl måsefamilien Laridae. Ho er sterkt knytt til kystar og er utbreidd langs vestkysten av Afrika, og langs austkysten og vestkysten av Amerika, men avgrensa til tropisk og subtropisk klima.
Kongeterne | |
Kongeterne i hekkedrakt Foto: Dick Daniels
| |
Utbreiing og status | |
Status i verda: Livskraftig Utbreiinga av Kongeterne | |
Systematikk | |
Rike: | Dyr Animalia |
Rekkje: | Ryggstrengdyr Chordata |
Underrekkje: | Virveldyr Vertebrata |
Klasse: | Fuglar Aves |
Orden: | Vade-, måse- og alkefuglar Charadriiformes |
Familie: | Måsefamilien Laridae |
Slekt: | Thalasseus |
Art: | Kongeterne T. maximus |
Vitskapleg namn | |
Thalasseus maximus |
Skildring
endreDette er ei stor terne, berre rovterna er større. Kongeterna har eit kraftig oransjeraudt nebb, bleik grå overside og elles kvit fjørdrakt, men svart hette som dels blir kvit på framhovudet om vinteren. Hetta hos vaksne i hekkedrakt endar i ein brusande svart nakketopp. Juvenile kongeterner har kontrastrike mørke teikningar på vengene og noko svakare oransje i farga på nebbet. Ei vaksen kongeterne har eit gjennomsnittleg vengespenn på 130 centimeter, likt for begge kjønn, kroppslengda varierer i området 45-51 cm og kroppsvekta kan vere opp mot 0,5 kilogram, men gjennomsnittleg ca. 400 g.
Kongeterna er ein kystfugl, og finst berre nær saltvatn. Ho har ein tendens til å beite nær kysten, stranda eller inn i bukter. Hekkeområdet på den amerikanske atlanterhavskysten strekkjer seg nord til staten Virginia, tidvis nordover til Maryland i USA. Sør for Virginia kan ho treffast året rundt, og utbreiinga strekkjer seg sør og aust til Texas, og via Karibia til atlanterhavskysten av Sør-Amerika sør til Argentina. Men nordlege og austleg kystar av Brasil er berre overvintringsområde. Eit anna overvintringsområde er den karibiske kysten av Mellom-Amerika. På stillehavskysten har kongeterna hekkeområde frå den amerikanske delstaten California til Baja California Sur og Californiabukta i Mexico, dei overvintrar sørover langs stillehavskysten frå Mexico til og med Peru. I Afrika hekkar kongeterner frå kysten av Mauritania sør til Guinea, unntaksvis og usikkert vidare sør og aust. Dei har i tillegg overvintringsområde langs kysten frå Marokko sørover til Namibia.[1] Kongeterna opptrer vanlegvis ikkje i Europa sjølv om det finst sporadiske observasjonar i Spania og Gibraltar. Ho har òg vore observert i Vest-Europa, dette er trudd å vere streiffuglar frå Nord-Amerika.[2]
Kongeterner beitar vanlegvis ved elvemunningar, mangrovar, og laguner. Sjeldnare over opent hav, og då typisk innanfor ca. 100 meter frå land. Berre i særs sjeldne tilfelle søker dei føde innover i breie elver. Men dei kan flyge ut frå hekkekolonien opptil 40 kilometer langs land for å hente føda. Oftast flyg dei i høgder under 10 meter og stupdukkar. Vanlegvis beitar dei einslege, nokre gonger i små grupper. Småfisk er den viktigaste matkjelda, men dei et òg blekksprut, reker og krabbar.[1]
Kongeterner hekkar på øystrender eller andre isolerte strender med avgrensa tilkomst. Vanlegvis er kullet på berre eitt egg, to egg i opptil 10 % av tilfella. Rugetida er frå 25 til 31 dagar. Når ungane er ein månad gamle når dei blir flygedyktige og dei får omsut frå foreldra i opptil 8 månader. Kongeterner blir er kjønnsmodne typisk etter 4 år og har ein levealder på opptil 17 år eller høgare.
Storleiken på populasjonen er trudd å ligge på nokre titals tusen par, han er globalt sett stabil, men minkande i California.[1]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Royal Tern» frå Wikipedia på engelsk, den 13. november 2016.
- Referansar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Gochfeld, M. & Burger, J. (2016) Royal Tern (Thalasseus maximus) I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Henta den 13. november 2016
- ↑ Svensson, Lars et al (2011). Gyldendals store fugleguide. Gyldendal norsk forlag. ISBN 9788205418820.
Bakgrunnsstoff
endre- BirdLife International (2016) Species factsheet: Thalasseus maximus Arkivert 2015-06-05 ved Wayback Machine.. Henta frå http://www.birdlife.org den 13. november 2016