Fjøllmanngjenta er ein gangar i 6/8-takt, som finst utbreidd som vandreslått over Hordaland, Telemark og Valdres. Slåtten finst i tradisjon etter Knut Lurås og Håvard Gibøen, som lærde bort slåtten til Knut Dale. Slåtten er gamal i Hardanger, og kan førast attende til spelemenn som Nils Rekve og Eirik Medås. Det er ikkje urimeleg å tru at Knut Lurås fekk slåtten då han vitja Nils Rekve på spelferd. Valdresforma av slåtten skriv seg truleg og frå Luråsen, som hadde hopehav med Jørn Hilme og bytta slåttar med han. Utbreiinga av slåtten følgjer soleis reiseruta hans Knut Lurås.

Namnet Fjøllmanngjenta skriv seg frå Rauland, der ein fjøllmann tyder det same som ein raulending. Slåttenamnet følgjer lina etter Håvard Gibøen, som kan ha gjeve slåtten dette namnet. Der det finst former etter Luråsen gjennom til dømes Myllarguten, finst slåtten under andre nemne (Luråsgangar). I Telemark finst det og nokre stev knytt til slåtten. Det finst og ei heil folkevise knytt til stevet om fjøllmanngjenta:

Fjøllmanngjenta, ho var blid
drakk og dansa, aka på ski

Variantgruppa

endre

I Hardingfeleverket har slåttekrinsen nr 118 (band I) og 119 (band VII). Slåttekrinsen kan delast inn i to undergrupper, a-i, og j-m. Den første er knytt til Eirik Medås, den andre til Nils Rekve.

Nr 118:

Nr 119: