U

	U
	;
	;
Bruk
Skriftsystem	Det latinske alfabetet
Type	alfabet
Opphavsspråk	Latin
Fonetisk bruk	[u]; [w]; [ʉ]; [y]; [ʏ]; [h]; [ʊ]; [iː]; [ɨː]; [ʌ]; [ɛ]; /juː/
Unicode	U+0055, U+0075
Plass i alfabetet	; Talverdi: 21
Historie
Tidsperiode	1386 til no
Etterkomarar	• W; • ᴝ; • ꭎ; • ∪; • ∩
Slektningar	F; W; Ѵ; У; Ў; Ұ; Ү; ו; و; ܘ; וּ; וֹ; ࠅ; 𐎆; 𐡅; ወ; વ; ૂ ુ; उ
Anna
Vanleg tilknytte bokstavar	u(x), qu
Tilknytte tal	21
Skriveretning	Venstre til høgre

Bokstaven U (u) er den 21. bokstaven i det latinske alfabetet og eigentleg same bokstav som Y (ypsilon) i det greske alfabetet, der denne opphavleg hadde lydverdien u. Då grekarane i staden uttalte han y, skreiv dei ου for å vise til u-lyden. Etruskarane, og etter dei romarane, overtok bokstaven med forma V. Den avrunda forma U er berre ein seinare skriftvariant av den same bokstaven. Først frå 1500-talet av vart det vanleg å skilje mellom u og v i latinsk rettskriving. I gotisk skrift er n og u lik kvarandre, og for å lette lesinga sette ein frå 1400-talet av ofte ein liten boge over u-en. I runealfabetet er bokstaven andre rune i første ætt.