Outside-turneen

Outside-turneen Turné av David Bowie
Stad	Nord-Amerika Europa
Tilknytt(e) album	1. Outside
Startdato	14. september 1995
Sluttdato	20. februar 1996
Talet på konsertar	68
Konsertkronologi
Sound+Vision-turneen (1990)	Outside-turneen	Outside sommarfestivalturné (1996)
Konsertkronologi for Nine Inch Nails
Self Destruct-turneen (1994–95)	Outside-turneen	Fragility-turneen (1999–2000)

Outside-turneen var ein konsertturné av den engelske rockemusikaren David Bowie, som opna i september1995 og varte i fem månader. Opningskonserten gjekk før albumet 1. Outside kom ut, som turneen er kalla opp etter. Turneen vitja Nord-Amerika og Europa. and Europe.

På den amerikanske turneen delte Bowie scene med Nine Inch Nails, som overlappa konserten til Bowie og danna eit samanhengande show. Morrissey var oppvarmingsartist for den europeiske delen av turneen, men trekte seg etter ni konsertar. På utvalde konsertar framførte Reeves Gabrels songar frå albumet The Sacred Squall of Now i tillegg til at han spelte med Nine Inch Nails og David Bowie.

Offisielle konsertopptak frå turneen, Ouvre le Chien (Live Dallas 95) kom ut i juli 2020 og No Trendy Réchauffé (Live Birmingham 95) i desember 2020.

I ei lesarundersøking i Rolling Stone i 2012 vart turneen (Nine Inch Nails med Bowie) kåra til ein av dei 10 beste oppvarmingsartistane i rockehistoria.

Turnéhistorie

Dei første øvingane vart gjort i Complete Music Studios New York før dei flytta til Mullins Center, der Nine Inch Nails vart med på øvingane.

Det var den første turneen til Bowie etter at han la dei største hittane sine på hylla etter Sound+Vision-turneen (1990). Bowie sa «Me kjem til å spele nokre eldre songar, men ingen opplagte ting. Eg fann ut under øvinga at eldre songar eg ikkje har spelt på ei stund passa fint inn med dei nye songane - ting som ... 'Joe the Lion'. Så eg ser fram til det.» Andre songar frå katalogen til Bowie som han spelte på turneen var mellom andre «Scary Monsters (and Super Creeps)», «Look Back in Anger», «Andy Warhol» og «Breaking Glass».

Bowie snakka om kvifor han valde å turnere med Nine Inch Nails: «Eg personleg likte kombinasjonen av NIN og meg, men fansen min gjorde det ikkje. Uflaks!! Det var òg eit ekstremt ungt publikum, mellom omtrent 12 og 17 år gammalt. Utgangspunktet mitt var ganske enkelt: Eg har nettopp laga eit eventyrleg album, kva kan eg gjera no for å gjera konsertane eventyrlege. Når eg såg på det, verka det logisk å konfrontera meg sjølv med NIN-publikummet. Eg visste at det ville vera vanskeleg å fanga dei med musikk dei aldri har høyrt, av ein artist som dei berre visste namnet på.»

Trent Reznor har fleire gonger sagt at han var kraftig inspirert av David Bowie, og arbeidde med Bowie på ein remiks av «The Hearts Filthy Lesson» og seinare av singelen «I'm Afraid of Americans» i 1997. Då han vart spurt i 1995 om albumet Outside var inspirert av Nine Inch Nails, svarte Bowie , «bandet som eg faktisk var ganske inspirert av var tre karar frå Sveits kalla The Young Gods ... eg kjende til dei før eg vart klar over Nine Inch Nails.»

Kulssar og kostyme

For turneen gjekk Bowie for eit smålåte scenedesign med somme bannerar og mannekengar, og unngjekk den teatralske presentasjonen frå dei tidlegare turenane som Glass Spider-turneen i 1987 og Sound+Vision-turneen i 1990. Scenen «likna ein anleggsområde med krøllete laken med malingflekkar draperte rundt scenen», og eit gammaldags bord og stol i det eine hjørnet, som Bowie stundom klatra på under konertane.

Bowie hadde eit par kostyme for turneen, som varierte mellom Europa og USA, inkludert tre jakkar designa av Alexander McQueen.

Hendingar

Bowie opna eit intervju for turneen med USA Today på opningsdagen for turneen, den 14. september 1995 med spørsmålet «Korleis gjer du kommersielt sjølvmord? Vel, du gjer dette: spel songar frå eit album som ikkje er komen ut enno, og kompletter det med obskure songar frå fortida som du aldri har gjort på scenen før.»

Under turneen, då Nine Inch Nails kom til slutten av sin konsert, spelte dei to banda i lag med både Nine Inch Nails og Bowie og bandet hans som spelte «Subterraneans», «Hallo Spaceboy» og «Scary Monsters (and Super Creeps)», etterfølgd av dei to Nine Inch Nails-songane «Reptile» og «Hurt» før Bowie fortsette konserten aleine.

Tidleg på turneen var nesten «100 % av publikum der for å høyre Nails», noko som var utfordrande for Bowie, som sa «Dei første vekene måtte me tilpasse oss kjenslemessig til det faktum at me skulle bli utfordra kvar kveld for å synkronisere med kva folk kom til showet for. Men så byrjar du å innsjå at om du skal fortsette, er det betre å nyte det du gjer. Jo meir me gjorde det, jo meir kommuniserte det til publikum. Slik gjekk det frå overleving til å vere ein god turné.»

Bowie signerte eksemplar av albumet sitt på ein lokal platebutikk i New York den 26. september 1995.

Morrissey var meint å vere oppvarmingsartist for den europeiske delen av turneen, men slutta brått og uventa like før konserten i Aberdeen den 29. november 1995. Oppvarmingsartiane vart dermed The Gyres, Echobelly, musikkgruppa PlaceboPlacebo, Electrafixion (med Ian McCulloch) og ulike lokale band.

Turnéband

• David Bowie – vokal
• Reeves Gabrels – gitar
• Carlos Alomar – gitar, korvokal
• Gail Ann Dorsey – bassgitar, vokal
• Zack Alford – trommer
• Mike Garson – piano
• Peter Schwartz – synthesizer, musikalsk leiar
• George Simms – korvokal, klaverinstrument

Konsertar

Dato	By	Land	Spelestad	Publikum
Nord-Amerika
14. september 1995	Hartford	USA	Meadows Music Theatre	30 000/30 000
16. september 1995	Mansfield		Great Woods Arts Center	19 000/19 000
17. september 1995	Hershey		Hersheypark Stadium	30 000/30 000
20. september 1995	Toronto	Canada	SkyDome	46 000/46 000
22. september 1995	Camden	USA	Blockbuster Center	25 000/25 000
23. september 1995	Burgettstown		Star Lake Amphitheater	23 000/23 000
27. september 1995	East Rutherford		Meadowlands Arena	40 000/40 000
28. september 1995
30. september 1995	Cuyahoga Falls		Blossom Music Center	23 000/23 000
1. oktober 1995	Tinley Park		New World Music Theatre	28 000/28 739
3. oktober 1995	Auburn Hills		The Palace of Auburn Hills	20 000/22 000
4. oktober 1995	Columbus		Polaris Amphitheater	20 000/20 000
6. oktober 1995	Bristow		Nissan Pavilion	25 000/25 000
7. oktober 1995	Raleigh		Walnut Creek Amphitheatre	20 000/20 000
9. oktober 1995	Atlanta		Lakewood Amphitheatre	18 000/18 900
11. oktober 1995	Maryland Heights		Riverport Amphitheatre	20 000/20 000
13. oktober 1995	Dallas		Starplex Amphitheatre	20 000/20 000
14. oktober 1995	Austin		South Park Meadows	16 000/17 000
16. oktober 1995	Denver		McNichols Sports Arena	17 000/18 500
18. oktober 1995	Phoenix		Desert Sky Pavilion	20 000/20 100
19. oktober 1995	Las Vegas		Thomas & Mack Center	14 700/15 300
21. oktober 1995	Mountain View		Shoreline Amphitheatre	22 500/22 500
24. oktober 1995	Tacoma		Tacoma Dome	23 000/23 000
25. oktober 1995	Portland		The Rose Garden	19 490/21 000
28. oktober 1995	Inglewood		Great Western Forum	35 000/35 000
29. oktober 1995
31. oktober 1995	Los Angeles		Hollywood Palladium	3 450/3 700
Europa
14. november 1995	London	England	Wembley Arena	50 000/50 000
15. november 1995
17. november 1995
18. november 1995
20. november 1995	Birmingham		National Exhibition Centre	30 000
21. november 1995
23. november 1995	Belfast	Northern Ireland	(flytta til 5. desember 1995) King's Hall - Played Zenith de Paris (MTV EMA) framførte «The Man Who Sold The World»
	24. november 1995 Dublin	Irland	Point Depot	13 000/13 000
26. november 1995	Exeter	England	Westpoint Arena	7,500/7,500
27. november 1995	Cardiff	Wales	Cardiff International Arena	12 500/12 500
29. november 1995	Aberdeen	Skottland	Exhibition Centre	8 500/8 500
30. november 1995	Glasgow		Scottish Exhibition and Conference Centre	10 000/10 000
3. desember 1995	Sheffield	England	Sheffield Arena	26 000/26 000
4. desember 1995			(avlyst) Sheffield Arena
5. desember 1995	Belfast	Northern Ireland	King's Hall	6 540/6 974
6. desember 1995	Manchester	England	(flytta) Nynex Arena
7. desember 1995	Newcastle upon Tyne		Newcastle Arena	11 000/11 000
8. desember 1995	Manchester		Nynex Arena	21 000/21 000
13. desember 1995	Birmingham		National Exhibition Centre (Hall 5) (Big Twix Mix Show)	15 000/15 000
17. januar 1996	Helsinki	Finland	Helsinki Ice Hall	8 200/8 200
19. januar 1996	Stockholm	Sverige	Globe Arena	16 000/16 000
20. januar 1996	Göteborg		Scandinavium	14 000/14 000
22. januar 1996	Oslo	Norway	Spektrum	9 700/9 700
24. januar 1996	København	Danmark	Valby-hallen	15 000/15 000
25. januar 1996	Hamburg	Tyskland	Sporthalle	7 000/7 000
27. januar 1996	Brussel	Belgia	Vorst Forest Nationaal	8 000/8 000
28. januar 1996	Utrecht	Nederland	Prins Van Oranjehall	6 000/6 000
30. januar 1996	Dortmund	Tyskland	Westfalenhalle	16 000/16 000
31. januar 1996	Frankfurt		Festhalle	13 500/13 500
1. februar 1996	Berlin		Deutschlandhalle	10 000/10 000
3. februar 1996	Praha	Czech Republic	Sportovni Hala	15 000/15 000
4. februar 1996	Wien	Austria	Stadthalle	16 000/16 000
6. februar 1996	Ljubljana	Slovenia	Hala Tivoli	6 000/6 000
8. februar 1996	Milano	Italia	Palatrussardi	8 479/8 479
9. februar 1996	Bologna		Palasport Casalecchio	5 271/5 271
11. februar 1996	Lyon	Frankrike	Halle Tony Garnier	17 000/17 000
13. februar 1996	Geneva	Sveits	SEG Geneva Arena	9 500/9 500
14. februar 1996	Zürich		Hallenstadion	11 000/11 000
16. februar 1996	Amnéville	Frankrike	Le Galaxie	12 000/12 000
17. februar 1996	Lille		Zénith de Lille	6 000/7 000
18. februar 1996	Rennes		Salle Expos-Aeroport	3 000/3 000
20. februar 1996	Paris		Palais Omnisports de Paris-Bercy	19 095/19 095
Total				1 040 925 / 1 050 958 (99%)

Songar

Frå The Man Who Sold the World «The Man Who Sold the World» Frå Hunky Dory «Andy Warhol» Frå The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars «Moonage Daydream» Frå Live Santa Monica '72 «My Death» (opphavleg frå La Valse à Mille Temps (1959) av Jacques Brel; skriven av Brel & Mort Shuman) Frå Ziggy Stardust: The Motion Picture «White Light/White Heat» (opphavleg frå White Light/White Heat (1968) av The Velvet Underground; skriven av Lou Reed) Frå Diamond Dogs «Diamond Dogs» Frå Low «Breaking Glass» (Bowie, Dennis Davis, George Murray) «What in the World» «Subterraneans» Frå "Heroes" «Joe the Lion» Frå Lodger «DJ» (Bowie, Brian Eno, Carlos Alomar) «Look Back in Anger» (Bowie, Eno) «Boys Keep Swinging» (Bowie, Eno) «Yassassin» (innøvd men ikkje framført)

Frå Scary Monsters (and Super Creeps) «Scary Monsters (and Super Creeps)» «Teenage Wildlife» Frå Black Tie White Noise «Jump They Say» «Nite Flights» (opphavleg frå Nite Flights (1978) av The Walker Brothers; skriven av Noel Scott Engel) Frå Outside «Outside» (Bowie, Kevin Armstrong) «The Hearts Filthy Lesson» (Bowie, Eno, Reeves Gabrels, Mike Garson, Erdal Kızılçay, Sterling Campbell) «A Small Plot of Land» (Bowie, Eno, Gabrels, Garson, Kızılçay) «Hallo Spaceboy» (Bowie, Eno) «The Motel» (Bowie, Eno) «I Have Not Been to Oxford Town» (Bowie, Eno) «The Voyeur of Utter Destruction (as Beauty)» (Bowie, Eno, Gabrels) «We Prick You» (Bowie, Eno) «I'm Deranged» (Bowie, Eno) «Thru' These Architect's Eyes» (Bowie, Gabrels) «Strangers When We Meet» Andre songar: «Under Pressure» (opphavleg frå singel (1981) av Bowie og Queen frå Queen-albumet Hot Space (1982); skriven av Bowie, John Deacon, Brian May, Freddie Mercury, Roger Taylor) «Hurt» (frå The Downward Spiral av Nine Inch Nails; skriven av Trent Reznor) «Reptile» (frå The Downward Spiral av Nine Inch Nails, skriven av Reznor)

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Outside Tour» frå Wikipedia på engelsk, den 16. september 2021.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• David Buckley, Strange Fascination: The Definitive Biography of David Bowie, Virgin Books, 1999, ISBN 1-85227-784-X