Israel i Eurovision Song Contest
Israel debuterte i Eurovision Song Contest i 1973 og har delteke 44 gongar. Israel har vunne Eurovision Song Contest fire gongar: i 1978, 1979, 1998 og 2018. I tillegg har Israel to andreplassar og ein tredjeplass i tevlinga. Israel har aldri hamna på sisteplass i Eurovision Song Contest. Etter innføringa av semifinalar i 2004, har Israel kvalifisert seg til finalen ved 11 av 18 høve.[1] Israel har arrangert Eurovision Song Contest tre gongar: i Jerusalem i 1979 og 1999 og i Tel Aviv i 2019.
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Offisielt | Israel | ||||
|
|||||
Uttakingar | |||||
Deltaking | |||||
Debutår | 1973 | ||||
Deltakingar | 44 | ||||
Beste resultat | |||||
Semifinalen | 1 (2018) | ||||
Finalen | 1 (1978, 1979, 1998 og 2018) | ||||
Verste resultat | |||||
Semifinalen | 24 (2007) | ||||
Finalen | 24 (1993) | ||||
Poeng | |||||
Semifinalane | 1 588 | ||||
Finalane | 3 435 | ||||
Totalt | 5 023 |
Sjølv om Israel ligg i Asia, kan Israel deltake i Eurovision Song Contest. Årsaka er at den israelske kringkastaren KAN er eit fullverdig medlem av EBU, og at Israel ligg innanfor Det europeiske kringkastingsområdet, som er dei to hovudkrava for å kunne deltake i tevlinga.[2][3][4]
Historikk
endreIsrael har historiske og kulturelle tette band til Europa, og landet har vore ein ivrig og trufast deltakar i Eurovision Song Contest sidan debuten i 1973. Sjølv om Israel ikkje ligg i Europa, har landet delteke i og med at kringkastarane IBA og KAN er medlemmar i Den europeiske kringkastingsunionen. Israel ligg også innanfor det geografiske definerte europeiske kringkastingsområdet, og landet oppfyller dimed krava som stillast for å deltake i tevlinga. Fleire andre ikkje-europeiske land har også delteke; Marokko deltok i 1980, og Libanon hadde konkrete planar om å deltake i 2005. Dessutan kan land som Irak, Egypt, Jordan og Syria deltake i Eurovision Song Contest, sidan dei også ligg innanfor Det europeiske kringkastingsområdet.[2][3]
Ny kringkastar
endreFram til og med 2017 var det den israelske allmennkringkastaren IBA som plukka ut dei israelske bidraga, og som sende Eurovision Song Contest i Israel. Dagen etter tevlinga i 2017 vart IBA lagd ned, og Israel si framtidige deltaking var lenge uavklara. Då den israelske poengopplesaren Ofer Nachshon skulle lese opp dei israelske jurypoenga i 2017, opna han med å takke for 44 år i Eurovision Song Contest og tok deretter farvel med Israel si deltaking i tevlinga.[5]
Den noverande kringkastaren, KAN, starta sendingar i mai 2017. KAN vart eit fullverdig medlem av EBU fyrst i desember 2018[6], og kringkasteren hadde i utgangspunktet difor ikkje rett til å deltake i Eurovision Song Contest i 2018. Men sommaren 2017 signerte KAN og EBU ei avtale som sikra Israel deltaking i Eurovision Song Contest i 2018 - ei tevling Israel vann.[7]
Starten
endreIsrael debuterte i Eurovision Song Contest i Luxembourg i 1973. Det israelske bidraget, «Ey sham», enda på ein fjerdeplass, og dei neste åra enda Israel midt på resultatlista. Den fyste sigeren til Israel kom allereie i 1978 med discolåten «A-ba-ni-bi», og på heimebane året etter, vann Israel igjen med evergreenen «Hallelujah». Den israelske vinnarsongen vart ein stor hit over heile Europa og låg på topp på VG-lista i elleve veker. Denne songen er framleis den største Eurovision-hiten i Noreg gjennom tidene.[8][9]
Den beste perioden til Israel var i åra 1978-1985, med to sigrar, to andreplassar og ein femteplass. Israel var nær ved å vinne igjen i 1991 og fekk ein sjetteplass i 1992. Israel vann for tredje gong i 1998 med Dana International og songen «Diva», det året der telefonavrøysting vart innført for alle land. Etter tusenårsskiftet har Israel hatt varierande resultat. Landet fekk ein fjerdeplass i 2005 og to niandeplassar i 2008 og 2015, men i 2018 lykkast Israel å vinne sin fjerde siger i tevlinga med Netta og songen «Toy». Etter innføringa av semifinalar i 2004, har Israel kvalifisert seg til finalen ved 10 av 16 høve – og sidan 2015 har Israel kvalifisert seg til finalen kvart år.[1]
Fråvær
endreIsrael har delteke 44 gongar sidan debuten i 1973 og har stått utanfor tevlinga ved fem anledningar. I 1980 bad Israel om at eit anna land skulle arrangere Eurovision Song Contest, sidan det ville verte for dyrt for den israelske kringkastaren IBA å arrangere to finalar på rad. Etter mykje om og men tok Nederland på seg arrangørjobben.[10] Men finalen i 1980 vart lagt til same dag som jom hazikaron, den israelske minnedagen over falne israelske soldatar. Dimed trekte Israel seg frå tevlinga for fyrste gong. Det same gjentok seg i 1984, og også då trekte Israel seg frå tevlinga.[11]
Også i 1994, 1996 og 1997 var Israel fråverande frå Eurovision Song Contest. Fråværet i 1994 skuldast den dårlege plasseringa til Israel året før, medan fråværet i 1996 kom av at det israelske bidraget ikkje kvalifiserte seg frå førehandskvalifiseringa til EBB. I 1997 falt Eurovision Song Contest på same dag som jom hasjoá, den israelske og jødiske minnedagen over holocaust. Israel stod dimed over tevlinga, men har deltek kvart år sidan.
Dei israelske bidraga har stort sett alltid vorte framført på hebraisk, men etter opphevinga av språkregelen i 1999 har dei israelske bidraga som regel vorte framført på både hebraisk og engelsk. I 2009 hadde Israel for fyrste gong eit bidrag med arabisk i seg, då den jødisk-arabiske duoen Noa og Mira Awad song songen «There Must Be Another Way» på hebraisk, engelsk og arabisk.[12] I 2015 var det fyrste gongen Israel ikkje song på hebraisk, sidan bidraget «Golden Boy» vart framført fullt ut på engelsk. Sidan har alle dei israelske bidraga for det meste vorte framført på engelsk.
Arabiske reaksjonar
endreDen israelske deltakinga har vore gjenstand for fleire kontroversar på grunn av rolla til Israel i Midtausten-konflikta. Særleg har dei arabiske landa vore kritiske og negative til at Israel får deltake i Eurovision Song Contest. Allereie ved debuten i 1973 sørga den israelske deltakinga for det største sikkerheitsoppbodet i tevlinga til da. Rykta sa også at den israelske deltakaren, Ilanit, opptredde med ein skotsikker vest under kjolen, noko Ilanit har tilbakevist i ettertid.[13][14]
I 1978 sende fleire arabiske land tevlinga på fjernsyn. Då det israelske bidraget vart framført, viste den jordanske kringkastaren i staden eit bilete av blomar. Då det vart klart at Israel ville vinne tevlinga, avbraut jordansk tv heile sendinga under påskot av at dei hadde tekniske problem. Dagen etter erklærte den jordanske tv-kanalen at andreplassen Belgia hadde vunne.[15]
I 1979 arrangerte Israel finalen i Jerusalem, og Tyrkia skulle deltake med songen «Seviyorum». Etter sterkt press frå sine arabiske allierte, valde Tyrkia til slutt å trekkje seg frå tevlinga kort tid før finalen.[16][17]
Den israelske deltakinga har også gjort at fleire arabiske land har nekta å deltake i Eurovision Song Contest. Då Israel var fråverande i 1980, valde Marokko å deltake, men landet har ikkje delteke sidan. I 2005 skulle også Libanon deltake for fyrste gong. Libanesisk lovgjeving forbyr derimot media å kringkaste program med israelsk innhald. Dette gjorde at den libanesiske kringkastaren ikkje kunne vise det israelske bidraget eller opprette eit telefonnummer der tv-sjåarane kunne ringe inn og røyste på Israel. Til slutt måtte Libanon trekkje seg frå tevlinga, og landet har ikkje gjort noko forsøk på å deltake sidan.[18]
Bidraga
endreRøystehistorikk (1973-2021)
endreFinalane
endre
|
|
Galleri
endre-
Teapacks i Helsingfors i 2007.
-
Hovi Star i Stockholm i 2016.
-
Netta Barzilai, vinnar av Eurovision Song Contest i 2018.
Eurovision Song Contest i Israel
endreÅr | Stad | Arena | Programleiarar |
---|---|---|---|
1979 | Jerusalem | International Convention Center | Yardena Arazi og Daniel Pe'er |
1999 | Dafna Dekel, Sigal Shachamon og Yigal Ravid | ||
2019 | Tel Aviv | Expo Tel Aviv | Bar Refaeli, Erez Tal, Assi Azar og Lucy Ayoub |
Sjå òg
endreReferansar
endre- ↑ 1,0 1,1 «Israel – Eurovision Song Contest'». eurovision.tv. Henta 17. desember 2016.
- ↑ 2,0 2,1 «Israel is not in Europe, so why is it allowed to enter the Eurovision Song Contest? | Notes and Queries | guardian.co.uk». www.theguardian.com. Henta 29. mars 2019.
- ↑ 3,0 3,1 «Hvorfor deltar Israel i en europeisk sangkonkurranse?». Norsk-israelsk handelskammer og Answers.com. 2010. Henta 17. desember 2016.
- ↑ Farren, Neil (18. mai 2019). «Why Is Israel in Eurovision?». Eurovoix (på engelsk). Henta 19. mai 2019.
- ↑ Walker, Harry (13. mai 2017). «Eurovision: Viewers left STUNNED as Israel announces it will no longer compete in contest». Express.co.uk (på engelsk). Henta 14. mai 2017.
- ↑ Granger, Anthony (7. desember 2018). «Israel: KAN Gains Full Membership of the EBU». Eurovoix (på engelsk). Henta 29. mars 2019.
- ↑ Granger, Anthony (6. juli 2017). «Israel: IPBC Can Still Compete in EBU Contests Despite Lacking Full Membership». eurovoix.com. Henta 7. juli 2017.
- ↑ «VG-lista for 'Hallelujah'». VG Nett. Henta 17. desember 2016.
- ↑ Thomas Talseth (14. mai 2016). «Tidenes største Eurovision Song Contest-hits i Norge». VG Nett. Henta 17. desember 2016.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1980». eurovision.tv. Henta 17. desember 2016.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1984». eurovision.tv. Henta 17. desember 2016.
- ↑ Rory McCarthy (26. februar 2009). «Israel's Jewish and Arab Eurovision duet criticised». The Guardian. Henta 17. desember 2016.
- ↑ Josh Hamerman (8. mai 2007). «Debunking a Eurovision Myth». Ynetnews Culture. Henta 17. desember 2016.
- ↑ Eriksen, Espen (6. april 1973). «Dyster skygge over Melodi Grand Prix». Verdens Gang. s. 14.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1978». eurovision.tv. Henta 17. desember 2016.
- ↑ O'Connor, John Kennedy (2007). The Eurovision Song Contest: The Official History. Carlton Books. ISBN 978-1-84442-994-3.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1979». eurovision.tv. Henta 17. desember 2016.
- ↑ «Nul points as Lebanon quits contest». The Scotsman. 20. mars 2005.
Kjelder
endre- Den offisielle nettsida til Eurovision Song Contest
- Denne artikkelen er basert på ei omsetjing av artikkelen «Israel i Eurovision Song Contest» frå Wikipedia på bokmål, den 26. september 2020.